Umberto D. (Επανέκδοση)

Παραγωγή: Ιταλία – 1952 

Διάρκεια: 89 λεπτά

Είδος: Δράμα

Βαθμολογία: _{* * * * 1/2}

Σκηνοθεσία: Vittorio De Sica

Πρωταγωνιστούν: Carlo Battisti, Maria Pia Casilio, Lina Gennari, Ileana Simova, Elena Rea, Memmo Carotenuto.

Υπόθεση: Στην Ιταλία, λίγο μετά την καταστροφή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, προσπαθεί να επιβιώσει ο συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος Ουμπέρτο Ντομένικο Φεράρι. Σε όλη του τη ζωή υπήρξε συνεπής και αξιοπρεπής όμως τώρα πια δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με την πενιχρή του σύνταξη. Πάμπτωχος, χωρίς οικογένεια, ζει με μοναδική συντροφιά ένα μικρό πανέξυπνο σκυλάκι που φωνάζει Φλάικ. Βυθισμένος στα χρέη και την αδιαφορία του περίγυρου, έχει φτάσει να πιστεύει ότι το μόνο που έχει να περιμένει πια είναι ο θάνατος. Όμως η έμφυτη αισιοδοξία του και η θέληση για ζωή βρίσκουν τρόπους να θριαμβεύσουν…

Ο ιταλικός νεορεαλισμός υπήρξε προϊόν της ανάγκης να απεικονισθεί η ανθρωπιστική καταστροφή που προκάλεσε ο πόλεμος στην Ιταλία και αναδείχθηκε άμεσα με το τέλος του (Ρώμη Ανοχύρωτη Πόλη του Ροσελίνι-1945). Η διαλυμένη και από πολλές πλευρές ηττημένη ιταλική κοινωνία πάεψε και τελικά τα κατάφερε να σταθεί ξανά όρθια. Αυτή την προσπάθεια κατέγραψαν σκηνοθέτες όπως ο Ντε Σίκα, ο Ρομπέρτο Ροσελίνι, ο Τζιουζέπε ντε Σάντις, αλλά και ο «Κόκκινος Κόμης» Λουκίνο Βισκόντι, που έδωσαν νέα πνοή στην καταγραφή της καθημερινότητας,  φωτίζοντας με τον φακό τους φυσικούς χώρους, με φτωχούς και ερασιτέχνες ως επί το πλείστον ηθοποιούς.

Σχεδόν ισάξιο με τον εμβληματικό «Κλέφτη ποδηλάτων» του ίδιου σκηνοθέτη, το Umberto D.ή όπως έγινε παλιά γνωστό με τον ελληνικό τίτλο «’Ο,τι μου αρνήθηκαν οι άνθρωποι»,  είναι ένα φιλμ για την αξιοπρέπεια του ατόμου απέναντι στις ολέθριες συνέπειες της Ιστορίας και την έκπτωση των ανθρωπιστικών αξιών. Γραμμένο από το μεγάλο συγγραφέα Τσέζαρε Τσαβατίνι, έφθασε στις υποψηφιότητες Oscar καλύτερου σεναρίου, συγγενεύοντας ιδεολογικά και αισθητικά με το σινεμά του Τσάπλιν. Με την εκφραστική ερμηνεία του ερασιτέχνη πρωταγωνιστή του έδωσε το μέτρο της μεταπολεμικής αδιαφορίας για τις παλιές αξίες που κατέρρευσαν στα πεδία των μαχών και έδωσαν τη θέση τους στην οικοδόμηση ενός σύγχρονου κόσμου με βάση το χρήμα και τη δύναμη. Ενός brave new world που δεν είχε χώρο για αργοκίνητους, άρρωστους και συνταξιούχους. Κάτι σαν το τραγικό παρόν που κάνει αυτό το μικρό σπαρακτικό νεορεαλιστικό αριστούργημα απόλυτα επίκαιρο, ειδικά στην ταλαίπωρη χώρα μας, της μελαγχολίας, των αυτοκτονιών και του τέλους της κοινωνίας όπως τη γνωρίζαμε. Ο μέγας Βιτόριο ντε Σίκα φώναξε τότε δυνατά «παρών» μπροστά στο χάος. Αναζητούνται σύγχρονοι διάδοχοι με έστω και λίγο από το ταλέντο του. 

Διανομή: New Star 

Στις αίθουσες από 17.09.15