Από την Πρωτοχρονιά στους κινηματογράφους
Από τον Τάσο Ντερτιλή
Με 6 νέες ταινίες και πολλές άλλες που συνεχίζονται, ξεκινά ο καινούργιος χρόνος. Ας ευχηθούμε το ποδαρικό τους να είναι γούρικο.
Τρία δείγματα σύγχρονου Χόλιγουντ που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναμένεται να συζητηθούν και πιθανόν να φθάσουν και στις Οσκαρικές υποψηφιότητες έρχονται να δικαιολογήσουν τη φήμη τους και τα σχόλια που δημοσιεύονταν ακόμη και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων τους.
«Τα Μυστικά του Δάσους» (Into the Woods) μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη το θρυλικό μιούζικαλ του Μπρόντγουαιη που συνέθεσε ο πολύς Στίβεν Σοντχάιμ το 1986. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο εξειδικευμένος και βραβευμένος με Όσκαρ δημιουργός του Chicago Ρομπ Μάρσαλ, με το αποτέλεσμα δυστυχώς να κυμαίνεται κάτω των προσδοκιών. Ένα μουσικό παραμύθι-ψυχαναλυτική αποδόμηση των ιστοριών των Αδελφών Γκριμ, όπου παρελαύνουν η Κοκκινοσκουφίτσα, ο Κακός Λύκος, η Σταχτοπούτα, ο Τζακ και η Φασολιά του και άλλοι γραφικοί χαρακτήρες με προεξάρχουσα την Κακιά Μάγισσα που υποδύεται, όπως πάντα μοναδικά, η Μέριλ Στριπ. Ωραία τραγούδια που όμως δεν μένουν στη μνήμη, όπως πχ στο Σουήνι Τοντ, διάλογοι στα όρια του κιτς όπως αναμένεται από κάθε σύγχρονο μιούζικαλ που σέβεται τον εαυτό του αλλά και φανταστική δουλειά στα σκηνικά και τα κοστούμια που θα μαγέψουν τις μικρότερες ηλικίες. Οι σχετικές υποψηφιότητες στις Χρυσές Σφαίρες έχουν ήδη ανακοινωθεί (καλύτερη ταινία μιούζικαλ, πρώτος και δεύτερος γυναικείος ρόλος).
Χρυσές σφαίρες διεκδικεί και η νέα ταινία του Τιμ Μπάρτον «Μεγάλα Μάτια» (Big Eyes) που ασχολείται με την υπόθεση Κιν που συντάραξε τον καλλιτεχνικό κόσμο των ΗΠΑ στα μέσα της δεκαετίας του 60. Οι διάσημοι πίνακες του ζωγράφου Γουώλτερ Κιν απεικόνιζαν συνήθως παιδιά με υπερβολικά μεγάλα μάτια και κατέκλυσαν το δυτικό κόσμο σε μορφή αφίσας από τα τέλη της δεκαετίας του 50. Έργα αμφισβητούμενου γούστου στα όρια του κιτς και στις απαρχές της ποπ αρτ, πλημμύρισαν την καλλιτεχνική αγορά και δημιούργησαν τεράστιο σκάνδαλο όταν αποκαλύφθηκε ότι δημιουργός τους ήταν η γυναίκα του Μάργκαρετ. Μια γυναίκα εύθραυστη που συγκατατέθηκε να παραμείνει στη σκιά του κοσμοπολίτη απατεώνα συζύγου της προκειμένου να «βρει απήχηση» το έργο της. Η υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Έιμι Άνταμς δίνει απίστευτο βάθος και ένταση στη συνεσταλμένη και καταπιεσμένη πρωταγωνίστρια που καταφέρνει τελικά να φθάσει στο δικαστήριο, διεκδικώντας προσωπική και καλλιτεχνική ελευθερία. Από την άλλη ο επίσης υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα Κρίστοφ Βαλτς στο ρόλο του πλαστογράφου και εκμεταλλευτή συζύγου ξεπερνάει συχνά τα όρια της καρικατούρας υποδυόμενος έναν τέτοιο bigger than life χαρακτήρα. Δυστυχώς και παραδόξως ο Τιμ Μπάρτον επιλέγει να διηγηθεί αυτή την πέρα από τα καθιερωμένα ιστορία με εντελώς συμβατικό και επίπεδο τρόπο, αυτοπεριοριζόμενος στα πλαίσια μιας ευπρεπούς τηλεταινίας. Δεν πάμε καθόλου καλά!!! Μένει το ομώνυμο τραγουδάκι της μοδάτης Λάνα Ντελ Ρέι που είναι επίσης υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα.
Πόρτα από την Ένωση Ανταποκριτών που απονέμει τις Χρυσές Σφαίρες έφαγε όμως η υπερφιλόδοξη δεύτερη σκηνοθετική προσπάθεια της Αντζελίνα Τζολί. Ο «Αλύγιστος» (Unbroken) διηγείται την ιστορία του Ιταλοαμερικανού Ολυμπιονίκη δρομέα Λούις Ζαμπερίνι που συμμετείχε στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου του 1936 αλλά η καριέρα του διακόπηκε από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Αεροπόρος στον Ειρηνικό, επιζήσας στη θάλασσα μετά από πτώση του αεροπλάνου του, αιχμάλωτος σε Ιαπωνικό στρατόπεδο και πνεύμα που παρέμεινε ανυπότακτο και καθαρό παρά τις κακουχίες και τα σαδιστικά μαρτύρια στα οποία υποβλήθηκε.
Τίποτα που να μην έχει ειπωθεί, από τη Γέφυρα του ποταμού Κβάι μέχρι το Καλά Χριστούγεννα κύριε Λόρενς. Η Αντζελίνα δεν είναι (ακόμα) ούτε Ντέιβιντ Λίν ούτε Ναγκίσα Όσιμα αλλά ούτε και Κλίντ Ιστγουντ προς το επικό ύφος του οποίου παραπέμπει η ταινία. Διαθέτει βέβαια ένα νέο και δυναμικό πρωταγωνιστή στο πρόσωπο του Τζακ Ο’Κόνελ που επιβεβαιώνει με αυτό το ρόλο μετά τις Γροθιές στον Τοίχο και το 71 ότι ήρθε για να μείνει. Η Αντζελίνα όμως δεν πτοείται (και καλά κάνει) ετοιμάζοντας ήδη την τρίτη ταινία της με πρωταγωνίστρια την ίδια αλλά και το σύζυγο Μπραντ Πιτ!
Προβάλλονται επίσης
Η «Νορβηγία» του Γιάννη Βεσλεμέ είναι μια κάλτ αναφορά στη δεκαετία του 80 μέσα από την ιστορία ενός ναρκομανούς βρικόλακα που περιπλανιέται στο νυχτερινό περιθώριο της Αθήνας του 1984 μαζί με μια πόρνη και ένα Νορβηγό ντίλερ, αναζητώντας τα ίχνη ενός επικίνδυνου μυστικού. Ο δημιουργός της ταινίας, λάτρης της ποπ κουλτούρας των 80s που γράφει και παίζει μουσική ως Felizol, προσπαθεί να συνδυάσει το καταραμένο σύμπαν του Νίκου Νικολαίδη με τις βιντεοταινίες του Μάρκου Λεζέ (που εμφανίζεται και εδώ) για να κάνει ένα σχόλιο πάνω στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και καταφέρνει να τιμηθεί στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το βραβείο της FIPRESCI. Η περσόνα του πρωταγωνιστή Βαγγέλη Μουρίκη προσφέρεται ιδανικά για το ρόλο του πρεζάκια βαμπίρ το θέαμα όμως δεν ξεφεύγει από το καλτ που θα διχάσει, θα συζητηθεί αλλά είναι καταδικασμένο σε μεταμεσονύχτιες προβολές.
Μια μεγάλη θεατρική επιτυχία γραμμένη από τον Άκη Δήμου και θριαμβευτικά ερμηνευμένη από τη Σοφία Φιλιππίδου, μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη από τον δημιουργό του «Μόλις Χώρισα» Βασίλη Μυριανθόπουλο. «Απόψε Τρώμε στης Ιοκάστης» με τον ομώνυμο ρόλο να έχει ανατεθεί στη Ρένια Λουιζίδου που ως αριστοκράτισα χήρα αναλαμβάνει την έρευνα για την εξαφάνιση της μανικιουρίστας της γειτονιάς της με τη βοήθεια της αφελούς φίλης της Βιβής. Τα άπλυτα στη φόρα και το γέλιο να ρέει αλλά για την ταινία δεν έγινε δημοσιογραφική προβολή κι αυτό δεν το λες καλό σημάδι. Ας ελπίσουμε, για το καλό της εγχώριας κινηματογραφίας, το κοινό να προσέλθει…
Το πρόγραμμα της εβδομάδας συμπληρώνεται από το τρισδιάστατο animation της Disney «H Τίνκερμπελ και το Τέρας του Ποτέ» (Tinkerbell and the Legend of the Neverbeast) που θα μεταφέρει για άλλη μια φορά τα κοριτσάκια (αλλά και τις Μαμάδες τους) στο μαγικό νεραϊδόκοσμο της Τινκ και της Φλόρα. Μεταγλωτισμένες στα Ελληνικά με τις φωνές των Γιούλικα Σκαφιδά, Αφροδίτης Σημίτη, Τζένης Θεωνά, Ιωάννας Πηλιχού και Κατερίνας Τσάβαλου, οι γνώριμες νεράιδες μας καλούν ξανά στο μαγικό τους σύμπαν, με την 6η και μεγαλύτερη περιπέτεια της καριέρας τους.
Παρακάτω μια ιδέα για όλα τα παραπάνω…
