Alien: Romulus

Παραγωγή: ΗΠΑ 2024 

Σε συμπαραγωγή με Βρετανία/Ουγγαρία/Αυστραλία/Νέα Ζηλανδία/Καναδά 

Διάρκεια: 119 λεπτά 

Είδος: Sci-Fi Τρόμου 

* * * 

Σκηνοθεσία: Fede Alvarez 

Πρωταγωνιστούν: Cailee Spaeny, David Jonsson, Archie Renaux, Isabela Merced, Spike Fearn, Aileen Wu

ΣΥΝΟΨΗ: Στον εγκατελειµμένο διαστηµικό σταθµό Renaissance, η Rain Carradine, εργάτρια σε μια διαστημική αποικία, μαζί με τον συνθετικό αδελφό της Andy και µια οµάδα νεαρών αποικιστών, έρχεται αντιµέτωπη µε την πιο τροµακτική µορφή ζωής στο σύµπαν. 

In space no one can hear you scream! Ακόμα κι όταν διαμαρτύρεσαι για τις συνθήκες δουλοπαροικίας που αντιστοιχούν στις υποσχέσεις της Εταιρείας για better worlds. Όπως και η ορφανή Rain που βρίσκεται εγκλωβισμένη, μέσα  από ένα αυθαίρετο «συμβόλαιο εργασίας» της περιβόητης Weyland Yutani, σε μια σκοτεινή και βρώμικη γωνιά του διαστήματος με μόνη συντροφιά τον συνθετικό «αδελφό» της που είναι προγραμματισμένος να φροντίζει για το καλό της.

Αυτό είναι το δυστοπικό σύμπαν στο οποίο τοποθετεί ο Fede Alvarez τους νεαρούς ήρωές του, υγρό, βρώμικο και αδιέξοδο σαν να βγήκε από τον neon υπαρξισμό του Blade Runner. Κι όμως, βρισκόμαστε στο διάστημα (ανάμεσα στο Alien του Scott και τα Aliens του Cameron) όπου η εκτός γης κόλαση μπορεί να γίνει και χειρότερη για τους εργάτες του 22^ου αιώνα, αφού στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν έρχονται αντιμέτωποι με αυτό που η σκοτεινή εργοδοσία τους γνωρίζει πολύ καλύτερα: αυτά τα «χαριτωμένα» γλιτσιασμένα διαστημικά πλάσματα που απειλούν να τους εξολοθρεύσουν και τα οποία για να αντιμετωπίσουν θα πρέπει να ξεπεράσουν τον εαυτό τους σε ένα διαστημικό παιχνίδι όπου η τεχνολογία της sci fi μυθολογίας αιωρείται σκουριασμένη, σκοτεινή και ασάλευτη χωρίς ίχνος επιστημονικής γοητείας. Ή κείτεται γλιτσιασμένη και κομμένη στα δύο σαν το ξεχασμένο ρομπότ με τη μορφή του μακαρίτη Ian Holm από το πρώτο Alien.

Αν και το σενάριο θα μπορούσε να περάσει από ένα χέρι ακόμη (ίσως και δύο), οι αναφορές σε όλη τη μυθολογία των Aliens είναι πολλές και συγκινητικές για τους φανατικούς θαυμαστές του Franchise, ο ρυθμός της ταινίας είναι νευρώδης, το μοντάζ αποτελεσματικό και ο σχεδιασμός της παραγωγής που ακολούθησε παραδοσιακές μεθόδους μακριά από τα πολλά οπτικά εφέ είναι άψογος, επιτυγχάνοντας μια απειλητική και κλειστοφοβική αίσθηση.

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια τίμια επιστροφή σε ένα κινηματογραφικό σύμπαν που ίσως έχει ακόμη πολλά να πει, ωστόσο δεν είναι αυτή η ταινία που θα προσθέσει το κάτι παραπάνω. Γιατί το κάτι παραπανω απαιτεί καλλιτεχνικό όραμα και ο συμπαθής horror master δεν το διαθέτει. 

Διανομή: Feelgood Entertainment 

Στις αίθουσες από 29.08.2024