Le Successeur – Ο Διάδοχος

Παραγωγή: Γαλλία 2023 

Σε συμπαραγωγή με Καναδά/Βέλγιο 

Διάρκεια: 112 λεπτά 

Είδος: Ψυχολογικό Θρίλερ 

* * * 

Σκηνοθεσία: Xavier Legrand 

Πρωταγωνιστούν: Marc-André Grondin, Yves Jacques, Anne-Élisabeth Bossé, Blandine Bury, Louis Champagne, Vincent Leclerc, Mireille Naggar, Marie-France Lambert, Thierry Harcourt, Laetitia Isambert. 

ΣΥΝΟΨΗ: Ο Ελιάς Μπαρνές, επιτυχημένος σχεδιαστής μόδας, αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση διάσημου γαλλικού οίκου υψηλής ραπτικής. Ταυτόχρονα πληροφορείται ότι ο πατέρας του, με τον οποίο είναι αποξενωμένοι εδώ και χρόνια, μόλις πέθανε από καρδιακή προσβολή. Αναγκασμένος να ταξιδέψει στο μακρινό Κεμπέκ για να τακτοποιήσει τα κληρονομικά του, ανακαλύπτει ότι έχει κληρονομήσει πολλά περισσότερα από την εύθραυστη καρδιά του πατέρα του. 

Ένας αποξενωμένος γιος, ένας άγνωστος πατέρας, μια πατρική γη απωθημένη, συνθέτουν την εισαγωγή του θεατή στον ιλιγγιώδη κόσμο του Ελιάς που αντιμετωπίζει τις επαγγελματικές του προκλήσεις με μεγάλες δόσεις άγχους και μια υποψία σοβαρών παθήσεων να κρέμεται πάνω από το κεφάλι του. Η κληρονομικότητα παίζει εξαρχής μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του Ελιάς, ενός διάσημου δημιουργού που δε φαίνεται να απολαμβάνει τη διασημότητα του, άσχετα με το νέο του θανάτου του πατέρα του. Οι αιτίες της αποξένωσης δεν θα γίνουν ποτέ εμφανείς, η μητέρα του ήρωά μας δεν θα δώσει ποτέ τις απαντήσεις που της ζητούνται και ο Ελιάς θα μείνει μόνος να αντιμετωπίσει το…dna του. Σύμφωνα με τις σημειώσεις της παραγωγής, ο Ξαβιέ Λεγκράν εμπνεύστηκε τον Ελιάς από διάσημους γιους που διαμόρφωσαν το συλλογικό μας ασυνείδητο: τον Οιδίποδα, τον Ορέστη, τον Ίκαρο αλλά και τον Άμλετ…Κάτι που επιχειρεί να μας μεταδώσει εξαρχής ο Λεγκράν με μια από τις πιο εντυπωσιακές εισαγωγές ταινίας των τελευταίων ετών. Ένα ντεφιλέ οργανωμένο σαν γονιδιακό σπιράλ που μας δίνει μια εικόνα του εγκεφάλου του δημιουργού του. Σε συνδυασμό δε με την φωτογραφία του promotion που θα επιλέξει, αποκλείοντας από αυτήν την πιο ευαίσθητη συναισθηματικά μούσα του οίκου, δίνει και το μέτρο της παγωμένης ψυχής του την οποία θα ανακαλύψει με την επιστροφή στις ρίζες του.

Ο Λεγκράν επιχειρεί να συνθέσει μια μοντέρνα τραγωδία, με μια γονιδιακή αντίληψη για το τραγικό, ωστόσο η σωματοποίηση της ύβρης εν είδει προπατορικού αμαρτήματος φέρνει άκαιρα (όπως πάντα συμβαίνει) τη χριστιανική θεολογία στο κοίλο της αρχαίας τέχνης, αφήνοντας κάπως ξεκρέμαστο το θεατή όταν επέρχεται η Τίσις. Η τιμωρία των Θεών υποβιβάζεται σε υποταγή στη μοίρα και το φινάλε μόνο κάθαρση δεν θυμίζει.

Ωστόσο οφείλουμε να παραδεχτούμε τις κινηματογραφικές αρετές του Λεγκράν ως σκηνοθέτη που συνεργάζεται στο μοντάζ με τον σπουδαίο Γιώργο Λαμπρινό εικονογραφώντας τον κόσμο του Ελιάς με ένταση, μυστήριο και μια ξέφρενη χρήση της κάμερας.

Από την αρχαία τραγωδία στη woke αντίληψη της πατριαρχίας ένα ντεφιλέ δρόμος.

Είτε έτσι όμως είτε αλλιώς, ο Διάδοχος παραμένει μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες αυτού του καλοκαιριού.

Διανομή: Weirdwave 

Στις αίθουσες από 08.08.2024