Περικλής Λιανός

Περικλής Λιανός, Θέατρο, Grand Magazine, Αλκμήνη, Ψυχών Λύτρωσις, photoshooting, ηθοποιός, Νίκος Ζαχαρόπουλος, Nick Zacharopoulos, photo, φωτογράφιση, theatre

Ένας δικηγόρος που αγάπησε το Θέατρο και τον αγάπησε και εκείνο χαρίζοντας του μια πολύχρονη και αξιόλογη καριέρα. Ένας άνθρωπος της Θεατρικής Σκηνής που δεν περιφρόνησε την Τηλεόραση και έδωσε τον καλύτερο εαυτό του εισπράττοντας την πανελλήνια αναγνώριση. Τον συναντήσαμε στο υπέροχο φουαγιέ του Θεάτρου Αλκμήνη και μιλήσαμε για πολλά και όμορφα πράγματα. Κυρίες και Κύριοι, ο αγαπητός σε όλους Περικλής Λιανός.

Σας βρίσκουμε στη σκηνή του Θεάτρου Αλκμήνη σε μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση με τίτλο «Ψυχών Λύτρωσις». Μπορείτε να μας πείτε μερικά λόγια για το έργο και το ρόλο σας;

Το ‘’Ψυχών Λύτρωσις’’ είναι ένα νέο έργο γραμμένο από τους Νίκο Κρίκα, Δήμητρα Μπάσιου και Καίτη Αναστασίου, εμπνευσμένο από τη συλλογή διηγημάτων της Γαλάτειας Καζαντζάκη ‘’Ο κόσμος που φεύγει και ο κόσμος που έρχεται’’. Μιλάει για τον έρωτα του Αλέκου και της Κλειώς, δύο νέων παθιασμένα ερωτευμένων αλλά και πολύ διαφορετικών χαρακτήρων και τάξεων. Θίγει πολλά θέματα της εποχής του 60 (αναφέρεται στο 1963) όπως η θέση της γυναίκας, η πολιτική, οι ερωτικές σχέσεις πολλών μορφών, η κακοποίηση και πολλά άλλα που φαντάζουν τραγικά επίκαιρα. Ο ρόλος μου είναι ο Παναγής, πατέρας του Αλέκου και της Αργυρούλας, ήπιος χαρακτήρας, χαμηλών τόνων, που κάνει την αδυναμία του άποψη. Η ζωή όμως τον αναγκάζει να δει την πραγματικότητα.

Από τη μέχρι σήμερα καριέρα σας στη σκηνή ξεχωρίζετε κάποιους ρόλους;

Ναι κάποιους, τον Φωκίωνα Λαχταρίδη από το ‘’ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ’’ του Αντώνη Τσιπιανίτη, τον Γκυγιώμ από το ‘’ΓΚΥΓΙΩΜ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ’’ του Γκυγιώμ Γκαλλιέν, τον Εβραίο από το ‘’ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗ ΣΟΦΙΤΑ’’ του Τίμοθυ Ντέιλι, τον Μητροπολίτη από τον ‘’ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗ’’ και κάποιους άλλους. Όλους όμως τους αντιμετώπισα με αγάπη και σεβασμό.

Έχετε αφήσει εποχή με το τηλεοπτικό Καφέ της Χαράς. Πως βλέπετε σήμερα το ρόλο σας από την απόσταση του χρόνου που μεσολάβησε;

Με πολλή αγάπη και συγκίνηση, μου έχει δώσει τόσα πολλά αυτός ο ρόλος. Είναι ίσως ο μόνος ρόλος που δεν θέλω να διορθώσω κάτι όταν τον βλέπω, γιατί για άλλους αφήστε καλύτερα.

Η σημερινή σχέση σας με την Τηλεόραση ποια είναι; Σας απασχολεί η αναγνωρισιμότητα που προσφέρει

Μετά την επιστροφή του “Καφέ της Χαράς’’ δεν έκανα ξανά τηλεόραση, λίγες οι προτάσεις και αδιάφορες. Έχω όμως πολλή δουλειά στο θέατρο και δεν το κυνηγάω κι εγώ. Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, έτσι και η αναγνωρισιμότητα έχει τα καλά της και τα κακά της, εξαρτάται πως τη χειρίζεσαι.

Κωμωδία ή Δράμα; Τι θεωρείτε ότι σας «πάει» περισσότερο;

Μου αρέσουν τα καλά έργα με ωραίους χαρακτήρες και οι συντελεστές, τα άλλα λίγο με απασχολούν.

Κάνοντας ένα μέχρι τώρα απολογισμό της καλλιτεχνικής σας πορείας, θα θέλατε να είχατε κάνει κάτι διαφορετικά;

Πολλά, υπάρχουν ρόλοι που θα τους έπαιζα διαφορετικά, θα απέφευγα κάποια πράγματα, θα έκανα καλύτερα κάποια άλλα. Αλλά αφού συνέβησαν, τα παίρνω ως εμπειρίες και πάμε παρακάτω.

Στην περυσινή σεζόν τα θέατρα κατά γενική ομολογία δούλεψαν πολύ καλά. Για φέτος τι περιμένετε; Θα κρατηθεί το ενδιαφέρον του κοινού στα ίδια επίπεδα;

Μακάρι αλλά φοβάμαι πως όχι. Αυτά που μαθαίνω δεν με κάνουν αισιόδοξο. Από την άλλη πάλι υπάρχουν πάρα πολλές παραστάσεις, πώς να δουλέψουν όλες καλά, ποιος θα τις δει;

Ένα από τα θέματα που έθεσαν πρόσφατα οι απεργοί του κλάδου της Αμερικανικής Οπτικοακουστικής Βιομηχανίας ήταν οι κίνδυνοι από τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης. Εσείς τη θεωρείτε απειλή για την τέχνη όπως την γνωρίζουμε;

Δεν έχω τις γνώσεις για μια τεκμηριωμένη απάντηση. Είναι κάτι άγνωστο και με τρομάζει λίγο όπως παρουσιάζεται. Πάλι όμως πιστεύω πως θα εξαρτηθεί από τη χρήση της.