Kuolleet lehdet - Πεσμένα φύλλα

Παραγωγή: Φινλανδία 2023 

Σε συμπαραγωγή με Γερμανία 

Διάρκεια: 81 λεπτά 

Είδος: Δραματική Κομεντί 

* * * * 

Σκηνοθεσία: Aki Kaurismäki 

Πρωταγωνιστούν: Alma Pöysti, Jussi Vatanen, Martti Suosalo, Alina Tomnikov, Janne Hyytiäinen, Sakari Kuosmanen. 

ΣΥΝΟΨΗ: Δυο μοναχικοί και φαινομενικά αταίριαστοι άνθρωποι, συναντιούνται τυχαία μια νύχτα στο Ελσίνκι και προσπαθούν να βρουν τον απόλυτο έρωτα της ζωής τους κόντρα σε μία καταιγίδα κακοτυχίας. Τι γίνεται όταν εκείνος χάνει τον αριθμό του τηλεφώνου της;

«Μα πάντα θα `ρχονται τα φύλλα

Τα φύλλα που είναι φθινοπωρινά» 

Η θρυλική ελαφρολαϊκή μπαλάντα του Φίλιππου Νικολάου (για όποιους τη θυμούνται) είναι πιο κοντά στο πνεύμα αλλά και το soundtrack της τελευταίας ταινίας του λατρεμένου μας Άκι από το (επίσης θρυλικό) Les Feuilles Mortes του Ζοζέφ Κοσμά από το οποίο δανείζεται τον τίτλο της. Ένα αριστουργηματικό τραγούδι του 1946 από την κλασσική ταινία του Μαρσέλ Καρνέ Les Portes de la nuit που εδώ ακούγεται στην φινλανδική του βερσιόν στους τίτλους τέλους. Και λέμε πιο κοντά γιατί όπως εκείνο είναι ένα γνήσιο λαϊκό τραγούδι έτσι και τα Πεσμένα Φύλλα του Άκι είναι μια γνήσια λαϊκή ταινία γεμάτη λαϊκά τραγούδια μιας άλλης εποχής (και μερικές υπαρξιακές ροκιές). Μια ρομαντική ιστορία ανάμεσα σε μοναχικούς προλετάριους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα πέρα από τα μεθυσμένα βράδια καραόκε του Σαββατοκύριακου.

Στον πολύχρωμο κόσμο των Πεσμένων Φύλλων, τον βγαλμένο από πίνακες του Έντουαρντ Χόπερ όπως οι περισσότερες ταινίες του Καουρισμάκι, σαν να μην έχει εφευρεθεί η τηλεόραση, ακούγεται μόνο το ραδιόφωνο που μεταδίδει τη φρίκη του πολέμου που διεξάγεται λίγο πιο πέρα. Στον κόσμο αυτό υπάρχει μοναξιά, καρτερία, βάρδιες στα εργοστάσια και τα σούπερ μάρκετ, αλκοόλ, καραόκε και μια πελώρια λαχτάρα για αγάπη. Και πάνω από όλα υπάρχει ένα απίστευτο σχεδόν σουρεαλιστικό χιούμορ που σε κάνει να θες να περάσεις από την άλλη πλευρά της οθόνης, να κάνεις μια αγκαλιά όλους αυτούς τους ήρωες του μεγάλου Φινλανδού σκηνοθέτη και να περπατήσεις μαζί τους προς το ηλιοβασίλεμα κάτω από τη σκιά του Τσάρλι Τσάπλιν.

Συνοψίζοντας δεν μπορείς να μη θαυμάσεις την αφηγηματική οικονομία του Καουρισμάκι μέσα από την ακρίβεια με την οποία στήνει κάθε κάδρο του, μετατρέποντας κάθε χειρονομία, κάθε βλέμμα και κάθε αντικείμενο σε αφηγητές της ιστορίας του.

Τα πεσμένα φύλλα πάντα θα’ ρχονται μα πάντα θα τα παίρνει ο άνεμος όσο η αγάπη και η αλληλεγγύη θα ντύνουν την ανθρωπότητα και θα την οδηγούν σε μια καινούργια μέρα. 

Τα Πεσμένα Φύλλα τιμήθηκαν μεταξύ άλλων με το Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών και είναι υποψήφια στις 5 βασικές κατηγορίες των Ευρωπαϊκών Βραβείων. 

Έχει επίσης υποβληθεί επίσημα από την Φινλανδία για το Όσκαρ Διεθνούς ταινίας.

Διανομή: Cinobo 

Στους κινηματογράφους από 30.11.23 και σύντομα αποκλειστικά στο cinobo.com 

Σημειώσεις σκηνοθέτη Άκι Καουρισμάκι 

Για τις επιρροές του: Κατά τη γνώμη μου, ο Τσάπλιν είναι ο καλύτερος όλων των εποχών. Δημιούργησε το Χόλιγουντ -καλώς ή κακώς, και τον κινηματογράφο όπως τον ξέρουμε σήμερα. Μου αρέσουν πολύ ο Όζου, ο Μπρεσόν, ο Μαρσέλ Καρνέ, αλλά ο Τσάπλιν εξακολουθεί να είναι ο καλύτερος, μέσα στην απλότητά του. 

Για τη χώρα του: Αν έρθετε ποτέ στη Φινλανδία, μείνετε δύο βράδια το πολύ. Στις ταινίες μου μπορείτε να δείτε το καλύτερο μέρος της. Και αυτή η ταινία είναι ίσως η πιο ρεαλιστική που έχω φτιάξει… από την τελευταία μου και μετά. 

Για τη μακροχρόνια σχέση του με την κινηματογραφική του ομάδα: Έχω το ίδιο συνεργείο από το 1983. Δεν χρειάζεται να μιλάμε - σφυρίζουμε. 

Για την κινηματογραφική του κληρονομιά: Δεν παρακολουθώ τις ταινίες μου. Δεν με ενδιαφέρει. Χρειάζεται τόση συγκέντρωση για να κάνεις μια ταινία, και αν τις ξαναέβλεπα, θα έβλεπα μόνο λάθη. Κάνω ταινίες για το κοινό. Δουλεύω έναν χρόνο κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορώ, για να προσφέρω το καλύτερο που μπορώ να δώσω, αλλά μετά από αυτό, η ευθύνη φεύγει από μένα. 

Για τα μελλοντικά του σχέδια: Έχω γράψει το 25% μιας τραγωδίας που βρίσκεται στο μυαλό μου και θα συνεχίσω να δουλεύω πάνω σε αυτή για τα επόμενα δύο χρόνια - αν ζήσω! 

Για την πίστη του στην ανθρωπότητα: Η ενσυναίσθηση και η ανθρωπιά είναι ό,τι μας έχει απομείνει, και δεν έχουν απομείνει και πολλά από αυτές. Οπότε… adios amigos! 

Για τα Πεσμένα Φύλλα: Αν και μέχρι στιγμής, η αμφιβόλου ποιότητος φήμη μου έχει δημιουργηθεί κυρίως μέσα από άσχετες βίαιες ταινίες, τελικά αποφάσισα, βασανισμένος από όλους τους παράλογους, περιττούς και εγκληματικούς πολέμους, να γράψω μια ιστορία για τα θέματα μέσα από τα οποία η ανθρωπότητα θα μπορούσε να έχει μέλλον: τη λαχτάρα για αγάπη, αλληλεγγύη, ελπίδα και σεβασμό για τους άλλους ανθρώπους, τη φύση και οτιδήποτε ζωντανό ή νεκρό. Με την προϋπόθεση ότι το θέμα το αξίζει. 

Βιογραφικό σκηνοθέτη 

Ο Άκι Καουρισμάκι άρχισε να αποκτά διεθνή αναγνώριση στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Το εύρος της δουλειάς του κυμαίνεται από τρελές κομικίστικες περιπέτειες (Calamari Union, 1985, Οι Λένινγκραντ Κάουμποϊς Πάνε Αμέρικα, 1989) μέχρι και αναθεωρητικές διασκευές κλασικών λογοτεχνικών έργων (Έγκλημα και Τιμωρία, 1983, Ο Άμλετ Κάνει Μπίζνες 1987). Έχει αποδειχθεί ικανός στο να συνδυάζει τον σκληρό, νουάρ ρεαλισμό με το πονηρό, σαρδόνιο χιούμορ (Άριελ, 1988). Το μινιμαλιστικό ύφος, η υψηλή του παραγωγικότητα και η αδυναμία που έχει στο ειρωνικό μελόδραμα έχουν οδηγήσει σε συγκρίσεις με δημιουργούς όπως ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και ο Τζιμ Τζάρμους. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει γυρίσει ταινίες που αγαπήθηκαν ιδιαιτέρως από το ελληνικό κοινό: Ο Άνθρωπος Χωρίς Παρελθόν, 2002, Το Λιμάνι της Χάβρης, 2011, Η Άλλη Όψη της Ελπίδας, 2017.