29ο ΔΦΚ - Νύχτες Πρεμιέρας: Αγάπη και Θάνατος…και στο βάθος το σεξ

Ένα πράγμα θα πρέπει να κατανοήσουμε, ένα πράγμα που απλώνεται ολοζώντανο εκεί μπροστά στα μάτια μας στις οθόνες των Νυχτών Πρεμιέρας: Είναι ένας νέος κόσμος εκεί πάνω, ένα νέο Βασίλειο εικόνων και νοημάτων, το σινεμά όπως το γνωρίσαμε τον 20ο αιώνα μας άφησε χρόνους. Σύμφωνα με κάποιους πρόκειται για το τέλος της 7ης τέχνης, σύμφωνα με άλλους πρόκειται για ένα αναγεννημένο «καθαρό» βλέμμα που κοιτάζει πέρα μακριά σε ένα ακόμη ίσως θολό τοπίο. 

Οι ταινίες που έχουν επιλεγεί στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ της Αθήνας, τουλάχιστον όσες είδαμε μέχρι τώρα, αυτό το καινούργιο μαρτυρούν. Ακόμη κι αν η φόρμα τους πατά γερά σε παλιά αφηγηματικά μοντέλα. For better or worse

Κι όσοι κερδίσουν φέτος τα μεγάλα βραβεία (Χρυσή Αθηνά, Βραβείο Σκηνοθεσίας της Πόλης των Αθηνών, Βραβείο Σεναρίου και Βραβείο Κοινού Fischer) ίσως αύριο είναι οι leaders μιας νέας μορφής κινηματογραφικής τέχνης. 

Όπως η Λούνα Κάρμουν του «Μην πετάξεις τίποτα» (φωτό εξωφύλλου) που μας προσκαλεί σε ένα αλλόκοτο ταξίδι συναισθηματικά βίαιης ενηλικίωσης στην Αγγλία του 80 και του 90, τόσο μοναδικά αλλόκοτο και σουρεαλιστικό που μόνο με το ντεμπούτο του David Lynch με το Eraserhead θα μπορούσε να συγκριθεί ο αντίκτυπός του. Για πρώτη φορά στην Ιστορία του Κινηματογράφου παρακολουθούμε μια αλληγορία για την μητρική αγάπη βουτηγμένη στα…σκουπίδια! Μια ταινία-σύνδρομο όπως μαρτυρά και ο πρωτότυπος τίτλος της που πρέπει να καταφέρεις να κρατήσεις ανοιχτά τα μάτια σε όλες εκείνες τις δυσάρεστες σκηνές που περιέχει για να κερδίσεις ένα από τα πιο συναρπαστικά σκηνοθετικά ντεμπούτα των τελευταίων ετών. Και μετά να την ξαναδείς για να θαυμάσεις σκηνοθετική μαεστρία, πρωτότυπη γραφή και δυνατές ερμηνείες. 

Μια άλλη ταινία, εντελώς αντίθετης αισθητικής αλλά εξίσου μεγάλης συναισθηματικής δύναμης, μας μεταφέρει στην άλλη πλευρά του ωκεανού και μας προκαλεί να καταφέρουμε να κρατήσουμε τα μάτια μας στεγνά, καθώς παρακολουθούμε την ιστορία ενός μικρού Κορεάτη που έχει μεταναστεύσει με την μητέρα του στον Καναδά της δεκαετίας του 90. Μια ιστορία αγάπης, θανάτου και μητρικής αφοσίωσης, μια ιστορία σαν παραμύθι την οποία αφηγείται με πρωτοφανή ωριμότητα ο Άντονι Σιμ. «Σχιστά μάτια» με μεγάλη καρδιά και απέραντη αγάπη. 

«Ξέγνοιαστες μέρες» ζει η νεαρή Ζου στην ομώνυμη ταινία του Κινέζου Μινγκ Λιανγκ. Ξέγνοιαστες; Ακριβώς το αντίθετο! Διαλυμένες οικογένειες, αρρώστιες, κοινωνικά αδιέξοδα, ένας άλλος κόσμος μετά την πανδημία σκοτεινός και κλειστοφοβικός.  Ακόμη και σε ένα τέτοιο κόσμο όμως μπορεί να υπάρξει φως και ελπίδα. Ποτέ δεν είναι αργά, ακόμη κι όταν είναι αργά…

Το δικό του αδιέξοδο ζει και ο ήρωας του Μιλάντ Αλαμί στον «Αντίπαλο». Ένας Ιρανός οικογενειάρχης που αναγκάζεται να διαφύγει νύχτα οικογενειακώς για τη Σουηδία, ένας επαγγελματίας πυγμάχος του οποίου κυριότερος αντίπαλος είναι ο εαυτός του. Ένα κοινωνικό θρίλερ-σύγκρουση πολιτιστικών αξιών και ταυτοτήτων μέσα σε ένα και το αυτό πρόσωπο, που παλεύει και αντιστέκεται αλλά τελικά τον κρίσιμο αγώνα της ζωής του δεν θα μπορέσει να τον αποφύγει. Μια σκοτεινή, συναρπαστική ταινία Ιρανικής κοπής και Σκανδιναβικής ραφής που θα αντιπροσωπεύσει φέτος τη Σουηδία στα Oscar Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας.

Από την άλλη ο κόσμος των «Άρθουρ και Νταϊάνα» δεν είναι τόσο σκοτεινός αλλά είναι τόσο μπλεγμένος συναισθηματικά όσο και η πολύγλωσση οικογένειά τους. Ένα ευρωπαϊκό road movie με ήρωες δύο αδέλφια που ταξιδεύουν από το Βερολίνο στο Παρίσι κι από εκεί στα πάτρια εδάφη του Ιταλικού Τιρόλου για να κηδέψουν τη γιαγιά τους. Εκείνος μποέμ, εκείνη επίσης μποέμ αλλά παντρεμένη με ένα μωρό που σέρνει μαζί της, συστήνονται ξανά μεταξύ τους σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας που έχει τις σοβαρές αλλά και τις αστείες στιγμές του και κυρίως έχει στο φόντο μια πολύγλωσση Ήπειρο που αγωνίζεται να χωρέσει όλα της τα παιδιά. Ένα ταξίδι στη Νέα Ευρώπη με ένα άλλο βλέμμα, μια μάλλον οικογενειακή υπόθεση από την Σάρα Σούμα.

Στη Γαλικία μας μεταφέρει ο Άλβαρο Γκάγκο με την «Μητέρα Πατρίδα» για να μας γνωρίσει τη Ραμόνα του. Μπορεί μια 42χρονη εργάτρια σε ένα ψαροχώρι να γίνει συναρπαστική κινηματογραφική ηρωίδα; Μπορεί ή μάλλον θα μπορούσε αν ο Γκάγκο αποφάσιζε αν επιρροή του είναι ο Κεν Λόουτς ή ο Πέδρο Αλμοδόβαρ. Γιατί και οι δύο μαζί σε πακέτο μας δίνουν απλώς μια λαϊκή γυναίκα στα πρόθυρα νευρικής κρίσης που δεν σταματά να κινείται, να βρίζει και να ωρύεται μέχρι τελικής εξόντωσης του θεατή, χωρίς να εκφράζει κάποια πολιτική στάση ζωής αλλά και χωρίς να αποφασίζει την πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσει στη ζωή της. Μια αλληγορία για την στάσιμη κατάσταση της σύγχρονης Ισπανίας ίσως; Σκηνοθετικά και σεναριακά δεν περπατάει πάντως η ταινία παρά την ανεξίτηλη ερμηνεία της Μαρία Βάσκεζ.

Ένα φεστιβάλ χρειάζεται όμως απαραίτητα και το hype κερασάκι στην τούρτα του κι αυτό δεν είναι άλλο από το ήδη βραβευμένο στις Κάννες και περιβόητο πλέον How to Have Sex. Όπου η ταλαντούχα Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ βάζει μια παρέα ανήλικων Αγγλίδων να έρχεται για διακοπές στα Μάλια της Κρήτης, ναι εκείνες τις βάρβαρες εκδρομές ενηλικίωσης που περιλαμβάνουν μεθύσια και εμετούς σε πάρτι μέχρι τελικής πτώσης. Στο στόχαστρο ο παγκόσμιος λούμπεν τουρισμός, το πολιτιστικό κενό μιας ολόκληρης γενιάς και στο βάθος η ψυχολογική σημασία της σεξουαλικής ολοκλήρωσης μεσω της απώλειας της παρθενίας. Μια ταινία που ίσως σοκάρει μεγαλύτερα σε ηλικία κοινά με την κενότητα των χαρακτήρων της, μια ταινία όμως που κατά βάθος τους αγαπά και τους δικαιολογεί, παρουσιάζοντάς τους σαν θύματα ηττημένα από μια ακαθόριστη απογοήτευση σε ένα τοπίο μετά τη μάχη, όπως είναι ο κεντρικός δρόμος στα Μάλια εκει κοντά στο ξημέρωμα. Μια μάχη που έρχεται να ολοκληρώσει ένα κύκλο εφηβικής αφασίας και να ξεχωρίσει «την ήρα από το σιτάρι» καθώς η επιστροφή αυτών των φωνακλάδικων κιτς παιδιών θα τα φέρει μπροστά στη…ζωή.    

Διαβάστε αναλυτικά για τις ταινίες στο παρακάτω Link 

https://www.grandmagazine.gr/el/article/7520/29o-dfk-nuxtes-premieras-to-die8nes-diagonistiko-programma 

Για το ΩΡΟΛΟΓΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ του Φεστιβάλ διαβάστε ΕΔΩ! 

Το 29o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας έχει ενταχθεί στο ΠΕΠ Αττικής 2021-2027 και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.

Το 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.