Empire of Light - Η αυτοκρατορία του φωτός
Παραγωγή: Βρετανία 2022
Σε συμπαραγωγή με ΗΠΑ
Διάρκεια: 115 λεπτά
Είδος: Δράμα
* *
Σκηνοθεσία: Sam Mendes
Πρωταγωνιστούν: Olivia Colman, Micheal Ward, Colin Firth, Toby Jones, Tom Brooke, Tanya Moodie, Hannah Onslow, Crystal Clarke, Monica Dolan, Ron Cook.
ΣΥΝΟΨΗ: Βρισκόμαστε σε μία παραθαλάσσια πόλη της Αγγλίας στις αρχές της δεκαετία του 80. Η Hilary που εργάζεται στον κινηματογράφο Empire και ταλαιπωρείται από θέματα ψυχικής υγείας, γνωρίζεται με τον νεαρό Stephen, τον καινούργιο ταξιθέτη. Οι περιστάσεις θα τους φέρουν κοντά και μέσα από την παράξενη και τρυφερή τους σχέση θα βιώσουν τη θεραπευτική δύναμη της μουσικής, του κινηματογράφου και της κοινότητας.
Η πανδημία και η εξ αυτής καραντίνα και απομόνωση έφεραν πολλούς κινηματογραφικούς δημιουργούς σε κατάσταση ενδοσκόπησης και επιστροφής στα παιδικά τους ενθυμήματα. Μετά τον Σπίλμπεργκ και το αυτοβιογραφικό The Fabelmans σειρά του Βρετανού Sam Mendes, δημιουργού πολλών φημισμένων ταινιών όπως το American Beauty, το Skyfall και το 1917, να επιστρέψει στα παιδικά του χρόνια και τη νοσταλγία της κινηματογραφικής αίθουσας. Με την Αυτοκρατορία του Φωτός υπογράφει την πιο προσωπική του ταινία, μια χαμηλότονη δραματική κομεντί που επιχειρεί (όχι με επιτυχία δυστυχώς) να ασχοληθεί με πολλά θέματα ταυτόχρονα: το διαφυλετικό ρομάντζο, τις κοινωνικές συγκρούσεις της Θατσερικής Βρετανίας, την παρακμή της μονής κινηματογραφικής αίθουσας αλλά και τη γοητεία του σελουλόιντ. Στο έργο του έχει δύο βασικούς συμμάχους: Την ερμηνευτική δεξιοτεχνία της Olivia Coleman και τις ζεστές αποχρώσεις του φωτογραφικού φακού του Roger Deakins (μοναδική οσκαρική υποψηφιότητα της ταινίας). Έχει όμως και ένα βασικό αντίπαλο. Το ίδιο του το σενάριο! Μια συρραφή επεισοδίων πότε δραματικών, πότε κωμικών, πότε ρομαντικών, χωρίς ιδιαίτερες κορυφώσεις και κυρίως χωρίς βασικό κορμό που ξαφνιάζει δυσάρεστα και σύντομα προκαλεί μια κόπωση στο θεατή. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε στα θετικά της ταινίας και την εύστοχη παρουσία του Toby Jones στο ρόλο του μηχανικού προβολής αν δεν ήταν τόσο προφανές ότι σαν χαρακτήρας ανήκει σε μια άλλη ταινία που θα ήθελε να είναι το Βρετανικό Σινεμά ο Παράδεισος.
Είναι μεγάλη απογοήτευση για μια ταινία που θα ήθελε να είναι μια γιορτή για τη μαγεία της κινηματογραφικής αίθουσας να δίνει την αίσθηση content (περιεχομένου) για πλατφόρμες. Ίσως μια άλλη φορά και αφού προσλάβει ένα σεναριογράφο που θα τα καταφέρει καλύτερα…
Διανομή: Feelgood Entertainment
Στις αίθουσες από 02.02.23
Παραλειπόμενα (από τις σημειώσεις παραγωγής)
Η ταινία γυρίστηκε στο Margate, µια παραθαλάσσια πόλη στη βόρεια ακτή του Κεντ στη νοτιοανατολική Αγγλία.
Ο διάσηµος ζωγράφος J. M. W. Turner ζωγράφισε µερικούς από τους πιο γνωστούς πίνακες του στο Margate, γιατί εκεί ο ουρανός τον ενέπνεε πολύ.
Στην ίδια πόλη ο T. S. Elliot έγραψε µέρος της Έρηµης Χώρας, καθισµένος σε ένα χαρακτηριστικό παραλιακό υπόστεγο που αντικρύζει την παραλία και την γκρίζα θάλασσα που απλώνεται µπροστά.
Στο Margate ο σκηνογράφος Mark Tildesley (No Time To Die, Phantom Thread, In the Heart of the Sea, 28 Days Later), εντόπισε το Dreamland, έναν πρώην κινηµατογράφο µε αίθουσα χορού και µια εντυπωσιακή art deco πρόσοψη, που είναι µέρος ενός λούνα-παρκ. Η σκηνογραφική οµάδα έκανε ριζική ανακαίνιση στον χώρο για τις ανάγκες των γυρισµάτων.
Στην ταινία ακούγονται τραγούδια όπως το Do Nothing, το Too Much Too Young των Specials και το Mirror In The Bathroom των The Beat, ως φόρος τιµής στη µουσική σκηνή του 2 Tone, που αναβίωσε τη ska στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και άλλαξε τη Μεγάλη Βρετανία µουσικά, πολιτισµικά και πολιτικά. Στην ταινία ακούγονται επίσης τα Love Will Tear Us Apart των Joy Division και το Spellbound των Siouxsie and the Banshees, που αντανακλούν την άνοδο της goth σκηνής.
