Alice, Darling – Άλις, αγάπη μου
Παραγωγή: Καναδάς 2022
Σε συμπαραγωγή με ΗΠΑ
Διάρκεια: 90 λεπτά
Είδος: Δράμα
*
Σκηνοθεσία: Mary Nighy
Πρωταγωνιστούν: Anna Kendrick, Kaniehtiio Horn, Charlie Carrick, Wunmi Mosaku, Mark Winnick, Daniel Stolfi.
ΣΥΝΟΨΗ: Η νεαρή Άλις έχει φθάσει στα όρια της εξαιτίας της ψυχολογικής βίας που αισθάνεται ότι της ασκεί ο σύντροφός της Σάιμον. Κατά την διάρκεια κάποιων διακοπών με δύο παιδικές της φίλες, η Άλις επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της και να κερδίσει την χαμένη της αυτοεκτίμηση. Όμως ο Σάιμον θα εμφανισθεί για να τη διεκδικήσει ξανά.
Δεν ξέρω αν η πρωταγωνίστρια (η αγαπημένη μας-ακόμη και εδώ- Άννα Κέντρικ) έχει φθάσει στα όρια της, αυτό που ξέρω είναι ότι και ο πιο καλοπροαίρετος θεατής θα τα ξεπεράσει υπομένοντας μια σειρά από χαλαρές σκηνές κοριτσίστικου bonding στην εξοχή, που παριστάνουν το χαμηλότονο ψυχολογικό θρίλερ με φόντο την εξαφάνιση μιας νεαρής κοπέλας. Η Μέρι Νάι σκηνοθετεί άνευρα μια ακραίων φεμινιστικών απόψεων και εντελώς σχηματική ιστορία που θα μπορούσε να είναι και παρωδία του παραμυθιού με τα τρία γουρουνάκια και τον κακό λύκο που έρχεται να φυσήξει την καλύβα τους. Όπου κακός λύκος τυγχάνει νέος, ωραίος, ευαίσθητος, εικαστικός καλλιτέχνης που και καλά αποδεικνύεται καταπιεστικός, χειριστικός, δυνάστης και τελικά επικίνδυνος. Κανένας λόγος ανησυχίας όμως. Για αυτό είναι οι φιλενάδες. Για να προτάξουν τα στήθη τους και να βροντοφωνάξουν: Όξω π… απ’ την παράγκα!
Σοβαρά τώρα, η κατάσταση του αμερικανοθρεμμένου φεμιναζισμού έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η ταινία που ο τίτλος της μοιάζει να φτύνει σαν απειλή τη λέξη darling δεν στοχοποιεί απλά μια ακραία περίπτωση ψυχολογικού χειρισμού αλλά ολόκληρο το ανδρικό είδος ως επικίνδυνο, βίαιο και πρωτόγονο. Το πώς στοιχειοθετεί η ταινία αυτό το «κατηγορητήριο» της προτεσταντικής πολιτικής ορθότητας κατά του ανδρικού γένους είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημά της. Απλά δεν το στοιχειοθετεί! Ορίζουμε ότι η πατριαρχία είναι ένα κλειστό κύκλωμα εγωπαθών που θεωρούν τις γυναίκες παράρτημά τους και αργά ή γρήγορα ακόμη και οι πιο καλλιεργημένοι θα υποκύψουν στην βίαιη φύση τους. Αν η ταινία μπορούσε να σταθεί καλλιτεχνικά υποστηρίζοντας αυτή την ακραία για μας άποψη της, κανένα πρόβλημα. Έλα όμως που το όλο οικοδόμημα είναι απόλυτα σαθρό και επιφανειακό, καταλήγοντας σε έναν απαράδεκτο αντεστραμμένο ρατσισμό, διανθισμένο με κηρύγματα girl power. Φυσικά και η Αμερικάνικη κριτική εκθείασε στο μεγαλύτερο μέρος της την ταινία, εγώ όμως δεν θυμάμαι άλλη φορά να έχω κοιτάξει πέντε φορές το ρολόι μου σε θρίλερ για να δω πότε τελειώνει. Δεν πάμε καθόλου καλά. I rest my case εδώ για να μην πάρω φόρα.
Διανομή: Spentzos Films
Στις αίθουσες από 19.01.23
