Tout s'est bien passé – Όλα πήγαν καλά
Παραγωγή: Γαλλία 2021
Σε συμπαραγωγή με Βέλγιο
Διάρκεια: 113 λεπτά
Είδος: Δράμα
* * * ½
Σκηνοθεσία: Francois Ozon
Πρωταγωνιστούν: Sophie Marceau, André Dussollier, Géraldine Pailhas, Charlotte Rampling, Éric Caravaca, Hanna Schygulla, Grégory Gadebois, Judith Magre, Jacques Nolot, Daniel Mesguich, Nathalie Richard, Annie Mercier.
ΣΥΝΟΨΗ: Ο 85χρονος Andre Bernheim, πλούσιος και διάσημος συλλέκτης έργων τέχνης kai πατέρας της επίσης διάσημης συγγραφέα Emmanuelle, βρίσκεται ξαφνικά ανήμπορος στο νοσοκομείο μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Άνθρωπος δυναμικός, γεμάτος ενδιαφέροντα και αγάπη για την ζωή, αρνείται να εξαρτάται πλέον από άλλους και ζητάει από την κόρη του να τον βοηθήσει να πεθάνει.
Ο παραγωγικότατος Francois Ozon (που ήδη έχει έτοιμη και νέα ταινία) επιστρέφει με τρυφερότητα αλλά και δυναμισμό στην αγαπημένη του φίλη και σεναριογράφο του Sous Le Sable, την πρόωρα χαμένη από καρκίνο Emmanuelle Bernheim, για να μεταφέρει στην οθόνη το εν πολλοίς αυτοβιογραφικό της βιβλίο σχετικά με την διάσημη οικογένεια της και την ευθανασία του πατέρα της.
Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που ο Ozon προσαρμόζει το σκηνοθετικό του στιλ σε κάθε κινηματογραφικό είδος. Aπό το δράμα και την κομεντί μέχρι το χιτσκοκικό θρίλερ, οι ταινίες του μπορεί να μην είναι λόγω των συνήθως δύσκολων θεμάτων τους «φέτες γλυκού» όπως του μέντορά του Χίτσκοκ, ωστόσο είναι γνήσιες και πολυεπίπεδες «φέτες ζωής». Μια τέτοια φέτα ζωής είναι και το «Όλα πήγαν καλά» με επίκεντρο μια θυελλώδη, ανάγλυφη και απόλυτα ώριμη ερμηνεία από τη Σοφί Μαρσό που αποδεικνύει εδώ ότι εκτός από σταρ είναι και ερμηνεύτρια ολκής. Απέναντι της το ιερό τέρας του Γαλλικού σινεμά Αντρέ Ντισολιέ ερμηνεύει τον απόλυτο Μαικήνα των τεχνών (αλλά και των τεκνών), έναν ζάπλουτο πολυσεξουαλικό άνδρα, εγωιστή, δύστροπο και επίμονο που παραμένει δραστήριος αν και στη Δύση της ύπαρξής του. Ο Αντρέ, αρνούμενος να δεχθεί ότι κάποιος άλλος θα έχει το πάνω χέρι στη ζωή του, επιμένει να παίξει την παρτίδα σκάκι με το Χάρο με τους δικούς του όρους. Ευθανασία λοιπόν ως απόλυτη έκφραση του Εγώ του Δυτικού Ανθρώπου αλλά και ως ακραία εφαρμογή της χριστιανικής φιλοσοφίας της Ελεύθερης Βούλησης. Η αφήγηση περνάει ανάλαφρα (αλλά καθόλου επιπόλαια) από όλα τα παραπάνω θέματα για να έρθει να επικεντρωθεί στους δύσκολους δεσμούς μιας μεγαλοαστικής οικογένειας που αποτελείται από πολλά ετερόκλητα Εγώ. Παρά το δύσκολο και για κάποιους ενοχλητικό θέμα της, η ταινία του Οζόν είναι τελικά απολαυστική στην παρακολούθησή της, συναρπαστική παρά την καθήλωση του βασικού της ήρωα στο κρεβάτι του πόνου και πλούσια σε σπουδαίες ερμηνείες. Τελικά, όλα πήγαν καλά.
Διανομή: Filmtrade
Στις αίθουσες από 08.09.22
