Ξεκινά το Ciné-Club του Γαλλικού Ινστιτούτου

Ciné-Club, Γαλλικό Ινστιτούτο, Λευκή κάρτα, Εύα Στεφανή

Ο κύκλος προβολών Ciné-Club του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος επιστρέφει ανανεωμένος και δίνει για ένα τρίμηνο, Λευκή κάρτα σε μία διακεκριμένη προσωπικότητα του ελληνικού κινηματογράφου, η οποία προτείνει τρεις αγαπημένες ταινίες.

Για τους μήνες Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2024, η Λευκή κάρτα δίνεται στην Ελληνίδα σκηνοθέτιδα Εύα Στεφανή.

Οι κινηματογραφικές αυτές βραδιές με ελεύθερη είσοδο, δίνουν την ευκαιρία στους σινεφίλ να ανακαλύψουν ή να ξαναδούν κάποια από τα διαμάντια του γαλλικού και γαλλόφωνου κινηματογράφου, με ελληνικούς υπότιτλους.

Οι 3 προβολές της Λευκής κάρτας στην Εύα Στεφανή:

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2024, 20:00: Η Αταλάντη (L’Atalante), του Jean Vigo (1934)

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2024, 20:00: Playtime, του Jacques Tati (1967)

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2024, 20: 00: Δίχως Στέγη, δίχως Νόμο (Sans toit ni loi), της Agnès Varda (1985)

ΣΥΝΟΨΕΙΣ ΤΑΙΝΙΩΝ

1^η προβολή | Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2024, 20:00.

Η Αταλάντη (L’Atalante), του Jean Vigo

(88' - 1934 - Γαλλία)
με τους: Michel Simon, Dita Parlo, Jean Dasté

Η νεαρή σύζυγος ενός ναυτικού, αναζητώντας διέξοδο στη μονοτονία της ζωής στη φορτηγίδα «l'Atalante», αφήνεται να παρασυρθεί από τους πειρασμούς της ωραίας ζωής στην πόλη, οδηγώντας τον σύζυγό της σε απόγνωση. Όμως, βαθιά απογοητευμένη, επιστρέφει κοντά του. Το νιόπαντρο ζευγάρι ξαναβρίσκει την ευτυχία πλέοντας κατά μήκος των ποταμών, παρέα με τον γερο-ναυτικό Jules. Ένα αριστούργημα του παγκόσμιου κινηματογράφου!

https://www.youtube.com/watch?v=vzTN0YnKmOs

2^η προβολή | Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2024, 20:00.

Playtime, του Jacques Tati

(124' -1967 - Γαλλία)

με τους: Jacques Tati, Barbara Dennek, Jacqueline Lecome

Μια ομάδα Αμερικανίδων τουριστριών επιλέγει ένα ταξιδιωτικό πακέτο που τους επιτρέπει να περνούν ένα εικοσιτετράωρο σε μία πρωτεύουσα. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Orly, συνειδητοποιούν ότι το αεροδρόμιο της γαλλικής πρωτεύουσας δε διαφέρει σε τίποτα από όλα τα άλλα. Καταφθάνοντας στο Παρίσι, διαπιστώνουν επίσης ότι το τοπίο δε διαφέρει κατά πολύ από εκείνο των άλλων πρωτευουσών...

https://www.youtube.com/watch?v=xLUz37fDJtE

3^η προβολή | Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2024, 20:00.

Δίχως Στέγη, δίχως Νόμο (Sans toit ni loi), της Agnès Varda
(105' – 1985 - Γαλλία)
με τους: Sandrine Bonnaire, Macha Méril, Stéphane Freiss

Ταινία με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους

Ένα περιπλανώμενο κορίτσι βρέθηκε νεκρό από το κρύο. Το ζήτημα αφορά έναν αστυνομικό ή έναν κοινωνιολόγο; Τι μπορούμε να μάθουμε για εκείνη και πως αντέδρασαν αυτοί με τους οποίους συναντήθηκε; Αυτό είναι το θέμα του Δίχως Στέγη, δίχως νόμο. Η κάμερα ακολουθεί στενά τη Μόνα και εξιστορούνται οι δύο τελευταίοι μήνες της περιπλάνησης της. Περιπλανιέται. Στήνει τη σκηνή της κοντά σε ένα γκαράζ ή ένα νεκροταφείο. Περπατάει, μέχρι το τέλος των αντοχών της.

https://www.youtube.com/watch?v=niPLWtg2G0g

Η Εύα Στεφανή γεννήθηκε στις ΗΠΑ και ζει στην Αθήνα.

Έχει σκηνοθετήσει πάνω από 30 ταινίες, που κινούνται μεταξύ εθνογραφικού και πειραματικού κινηματογράφου. Μεταξύ αυτών οι ταινίες: Γράμματα από το Άλμπατρος (1996), Συγκάτοικοι (1999), Ακρόπολις (2001), Το Κουτί (2004), Αθήναι (2007), Τι ώρα είναι (2007), Λουόμενοι (2008), Χειρόγραφο (2017), Μέρες και Νύχτες της Δήμητρας Κ. (2021). Οι ταινίες της έχουν αποσπάσει πολλές διεθνείς διακρίσεις (Oberhausen, Cinema du Reel, Fipresci, L‘Europe autour de l‘Europe κ.α. Τα τελευταία επτά χρόνια έχουν γίνει πολλά αφιερώματα στο σύνολο του έργο της στην Ευρώπη και στην Αμερική.

Μετά το 2000 συμμετείχε σε σημαντικές διεθνείς εικαστικές διοργανώσεις, όπως η documenta 14.

Το 2019 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 58η Biennale της Βενετίας από κοινού με τους Ζάφο Ξαγοράρη και Πάνο Χαραλάμπους.

Σπούδασε στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο πεδίο της Κινηματογραφικής Θεωρίας και Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU). Στη συνέχεια έκανε σπουδές στον κινηματογράφο –με έμφαση στο ντοκιμαντέρ– στη Σχολή VARAN στο Παρίσι και στο National Film&TV School στη Βρετανία. Η διδακτορική της διατριβή αφορά στις αναπαραστάσεις της Ελλάδας στον εθνογραφικό κινηματογράφο (Πάντειο, 1997).

Είναι καθηγήτρια στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο ΕΚΠΑ.

Η τελευταία της ταινία, ένα ντοκιμαντέρ για τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, έχει τίτλο Η καρδιά του ταύρου.

Ακολουθήστε το I.F.G.