Isla Perdida (Haunted Heart) – Στοιχειωμένη Καρδιά

Παραγωγή: Ισπανία 2024 

Διάρκεια: 128 λεπτά 

Είδος: Ερωτικό Θρίλερ 

* ½ 

Σκηνοθεσία: Fernando Trueba 

Πρωταγωνιστούν: Matt Dillon, Aida Folch, Juan Pablo Urrego, Marina Argyropoulou. 

ΣΥΝΟΨΗ: Σε ένα γραφικό απομονωμένο Ελληνικό νησί, καταφθάνει η γοητευτική Ισπανίδα Άλεξ για να πιάσει δουλειά σε ένα μικρό αλλά διάσημο εστιατόριο. Κερδίζει αμέσως την καρδιά του χαρισματικού βοηθού Ενρίκο αλλά γοητεύεται από τον αινιγματικό Μαξ, ιδιοκτήτη του εστιατορίου, έναν μοναχικό Αμερικανό που εγκαταστάθηκε στο νησί πριν από δεκαετίες. Με το πέρασμα των εποχών, η σεξουαλική ένταση κλιμακώνεται. Καθώς οι τουρίστες πάνε κι έρχονται, ο Ενρίκο ανακαλύπτει ανησυχητικά στοιχεία για το σκοτεινό και μυστηριώδες παρελθόν του Μαξ. Τυφλωμένη από έρωτα, η Άλεξ επιλέγει να αγνοήσει τα σημάδια και η ιστορία αρχίζει σιγά σιγά να παρεκτρέπεται σε μία τρομαχτική μάχη για επιβίωση. 

Όπως δήλωσε ο βραβευμένος με Oscar (και με τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο φέτος) Ισπανός δημιουργός Fernando Trueba, έμπνευση του για αυτή την ταινία ήταν η Patricia Highsmith και ο Alfred Hitchcock. Μεγάλες φιλοδοξίες και βαρύγδουπες δηλώσεις από κάποιον που  προφανώς δεν είναι γνώστης κάτι παλιών ελληνικών σήριαλ, για να μη σου πω κάτι ερωτικών θρίλερ του φθίνοντος Ελληνικού σινεμά των 60s, τα οποία θυμίζει επικίνδυνα η Στοιχειωμένη Καρδιά του.

Το βασικό προτέρημα της ταινίας είναι το φωτογενές τοπίο (κάπου στις Σποράδες μάλλον) και το μαγνητικό βλέμμα του αειθαλούς Αμερικανού πρωταγωνιστή. Από την άλλη, η γνωστή στην Ισπανία αλλά άγνωστη διεθνώς πρωταγωνίστρια δεν είναι ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη από ότι θα απαιτούνταν για μια απρόσωπη διεθνή συμπαραγωγή όπως αυτή.

Το βασικό όμως μειονέκτημα είναι ότι ο άλλοτε δυναμικός Ισπανός σκηνοθέτης εδώ μοιάζει να πελαγοδρομεί ανάμεσα στο θρίλερ και το παλιάς κοπής ρομάντζο, χάνοντας στη διαδρομή τα αυγά και τα πασχάλια καθώς η ταινία του σέρνεται άνευ ρυθμού για πάνω από δύο ώρες. Επί πλέον η μουσική που συνέθεσε για την ταινία ο Preisner μοιάζει παράταιρη, γραμμένη για κάτι άλλο, πιο σοβαρό και ουσιώδες. Το συνολικό αποτέλεσμα θα ήταν επιεικώς αδιάφορο χωρίς την σωστή χρήση του περιβόητου ελληνικού φωτός και χωρίς το ερμηνευτικό βάρος του Matt Dillon που αδικείται από το συνολικό αποτέλεσμα.

ΥΣ. Αυτό που δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους πλέον και εν όψει της τρέχουσας αρνητικής συγκυρίας για την εθνική κινηματογραφική πολιτική είναι η άκριτη συμμετοχή του ΕΚΟΜΕ σε τέτοιες παραγωγές. Καλό το cash rebate αλλά τώρα που το cash τελείωσε, τί γίνεται; 

Διανομή: Tanweer 

Στις αίθουσες από 29.08.2024