Shelley Duvall (1949-2024)
Από τον Τάσο Ντερτιλή
Έσβησε σήμερα, τέσσερις μόλις μέρες μετά τα 75α γενέθλιά της, η πολυαγαπημένη και βασανισμένη πρωταγωνίστρια της Λάμψης.
Η «άσχημη» Τεξανή με την ιδιόμορφη γοητεία, γνώρισε μεγάλες δόξες στη δεκαετία του 70, όταν έγινε μια από τις βασικές πρωταγωνίστριες του Robert Altman σε μια σειρά ταινιών με κορυφαίες το Nashville και τις θρυλικές 3 Γυναίκες, για τις οποίες και βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Καννών.
Γεννημένη λες για να ενσαρκώσει την μνηστή του Popeye, τα κατάφερε και με το παραπάνω ως Olive Oyl το 1980, στην ταινία του Altman, δίπλα σε έναν εξίσου υπέροχο Robin Williams.
Στη θρυλική Λάμψη του Stanley Kubrick υπήρξε το αντίπαλο δέος στον ερμηνευτικό οδοστρωτήρα του Jack Nicholson. Η βαθιά συναισθηματική ερμηνεία της ως Wendy Torrance την ανέβασε στο Πάνθεον των Χολιγουντιανών Scream Queens ωστόσο η Wendy της ήταν κάτι παραπάνω από μια κραυγή τρόμου. Είναι διάσημος ο τρόπος που την οδήγησε στα ερμηνευτικά άκρα της ο απαιτητικός δημιουργός, προκειμένου να της αποσπάσει αυτή ακριβώς την απόχρωση αγωνίας που την έκανε icon για τις επόμενες γενιές. Αυτή ακριβώς την αγωνία που όμως την τσάκισε ψυχολογικά. Μετά τη Λάμψη, το ανέμελο κορίτσι από το Fort Worth δεν θα ήταν ποτέ το ίδιο.
Τα χρόνια πέρασαν με ελάχιστες κινηματογραφικές εμφανίσεις μέχρι την αποχώρηση από την ενεργό δράση το 2002. Η Shelley επέστρεψε στο Τέξας για να φροντίσει την οικογένειά της και χάθηκε εντελώς από το προσκήνιο, με φήμες για κλονισμένη ψυχική υγεία να κυκλοφορούν.
Μια εντελώς αγνώριστη, τσακισμένη από το χρόνο και τις ασθένειες, Shelley εμφανίστηκε ξανά ενώπιον του κοινού, μέσα από μια συνέντευξη σε διάσημο αμερικάνικο περιοδικό. Έκτοτε, επιχείρησε ένα comeback με μια ταινία τρόμου που λίγοι είδαν…και αυτό ήταν. Την πρόλαβαν οι επιπλοκές του διαβήτη.
Καλό ταξίδι Wendy. Πέτα ελεύθερη πέρα από το Overlook.