3ο Evia Film Project: Το νερό είναι το παν

«Περπατώντας πάνω απ΄το νερό» (Marcher sur l’eau) ήταν ο τίτλος του ντοκιμαντέρ της Aissa Maiga που μας σύστησε κινηματογραφικά τον υποσαχάριο Νίγηρα.

Η προβολή, προσφορά του Γαλλικού Ινστιτούτου στα πλαίσια του 3ου Evia Film Project, εγκαινίασε τη φετινή λειτουργία του μαγευτικού «Ελύμνιον» στην όμορφη Λίμνη.

Δύσκολη η φετινή μετάβαση στη Λίμνη από το στρατηγείο του Φεστιβάλ στην Αιδηψό, αφού ο παραλιακός δρόμος που τις ενώνει παραμένει κλειστός εδώ και καιρό λόγω εργασιών ανάπλασης και διάνοιξης, ωστόσο το κινηματογραφικό μας κίνητρο ήταν ακαταμάχητο. Και φυσικά η ταλαιπωρία αποδείχθηκε ότι άξιζε τον κόποι με το παραπάνω, τόσο λόγω χώρου όσο κυρίως λόγω ταινίας. Και βέβαια ξεχάστηκε εντελώς μετά την θέαση αυτού του τόσο επείγοντος ντοκουμέντου.

Απρόβλητη στην Ελλάδα, μεγάλη ωστόσο επιτυχία στο διεθνές art house κύκλωμα, η ταινία της Aissa Maiga, συμπαραγωγή του Νίγηρα με τη Γαλλία και το Βέλγιο, μας μετέφερε στην καρδιά της υποσαχάριας Αφρικής, όπου ένα χωριό στη μέση του πουθενά υποφέρει από την έλλειψη νερού. Θύμα της κλιματικής αλλαγής, το μικρό αυτό χωριό κτηνοτρόφων, με ένα υποτυπώδες σχολείο για τα παιδιά στο κέντρο του, διαθέτει μόνο ένα απομακρυσμένο πηγάδι που μοιάζει ανίκανο πια να καλύψει τις λιγοστές ανάγκες των κατοίκων. Τυλιγμένοι στη σκόνη ολημερίς, άνθρωποι και ζωντανά μοιάζουν με φαντάσματα από ένα άλλο πλανήτη. Κι όμως ζουν πάνω σε τεράστιες υπόγειες ποσότητες νερού που μένουν ανεκμετάλλευτες. Οι γυναίκες του χωριού που αναγκάζονται να περπατήσουν μέρες στην έρημο για να βρουν δουλειές στις κοντινές πόλεις, παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους, όταν κάνουν αίτηση στις αρχές για γεώτρηση.

Το «νερό νεράκι» είναι πολύ λίγη φράση για να περιγράψει την ταλαιπωρία μιας χούφτας ανθρώπων που γεννήθηκαν σε λάθος τόπο (τον οποίο όμως αγαπούν πολύ) και πληρώνουν τις συνέπειες μιας κλιματικής αλλαγής που προκλήθηκε από χώρες που σπαταλούν το νερό σαν να ήταν αστείρευτο. Οι εντυπωσιακές εικόνες της Aissa Maiga συλλαμβάνουν όλη αυτή την δυστοπία αλλά και την ομορφιά που κρύβεται πίσω από τα καρτερικά χαμόγελα των γυναικών και των παιδιών του χωριού.

Μια ταινία που φαινομενικά δεν μοιάζει να κατηγορεί κανέναν αλλά στην ουσία, μας ζητά να τοποθετηθούμε απέναντι στις τρομακτικές προκλήσεις του μέλλοντος, μέσα από τη δύναμη ενός πορτραίτου ζωής από χώμα και νερό, γεμάτου χρώμα, μαγευτικούς μουσικούς ήχους και ελπίδα.

Να σημειώσουμε ότι πριν την ταινία, παρακολουθήσαμε ένα κατατοπιστικό φιλμ μικρού μήκους σε παραγωγή της ΔΕΗ που έχει οριστεί ανάδοχος αποκατάστασης της καταστροφής της Βόρειας Εύβοιας. Ένα οδοιπορικό στον τόπο και τους ανθρώπους του με τίτλο «Υπάρχει ζωή μετά τη φωτιά;». Η απάντηση είναι απόλυτα καταφατική. 

Το Evia Film Project είναι ο τρίτος πόλος δράσεων του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μετά το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο. Στόχος του είναι η ανάδειξη της Βόρειας Εύβοιας, μιας περιοχής που έχει πληγεί βαθιά από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2021, σε παγκόσμιο κέντρο για το green cinema. Το Evia Film Project πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τον Δήμο Ιστιαίας-Αιδηψού και τον Δήμο Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας. Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης συνεργάζεται με τους παραγωγικούς φορείς που εδρεύουν στην Εύβοια και το Τμήμα Ψηφιακών Τεχνών και Κινηματογράφου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στα Ψαχνά Ευβοίας.