64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Αναζητώντας τη Χάρη
Από τον Τάσο Ντερτιλή
To ντεμπούτο του Ίλια Ποβολότσκι στη μυθοπλασία (πολλοί θα θυμούνται το ντοκιμαντέρ Froth, το οποίο είχε προβληθεί στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης), είναι μια συγκλονιστική ταινία που δεν υποκύπτει σε καμιά νόρμα και που αποδεικνύει πως ένα ριζικά διαφορετικό σινεμά είναι πιθανό, ακόμη και στη Ρωσία τού σήμερα.
Η υπόθεση: Μακριά απ’ τον κόσμο: έτσι ζει η έφηβη πρωταγωνίστρια, η οποία ταξιδεύει με τον πατέρα της στην άλλη άκρη της Ρωσίας, τρέχοντας μακριά από τη χώρα που κάποτε αποκαλούσαν πατρίδα τους, αποζητώντας την ελευθερία. Κατοικούν στο φορτηγό τους, που εκτός από σπίτι-κιβωτός αναμνήσεων και συναισθημάτων, είναι κι ένα περιπλανώμενο σινεμά που χαρίζει μοναδικές εικόνες στους εκάστοτε θεατές, έναντι πενιχρού εισοδήματος. Το ταξίδι τους είναι μαζί πραγματικό και μεταφορικό, σχεδόν μεταφυσικό – μια διαδρομή σε έναν κόσμο φαντασμάτων, σε έναν τόπο που δεν αναγνωρίζουν. Μια τροχιά διαφυγής από την αφιλόξενη πραγματικότητα, η οποία κινηματογραφείται με έναν άχρονο, ποιητικό τρόπο που παραπέμπει στο σινεμά του Ταρκόφσκι.
Πώς να εξασφαλίσεις τη Χάρη μέσα σε μια έρημη χώρα; Παίρνοντας τους δρόμους και τις στέπες, ταξιδεύοντας στο κενό πέρα από κάθε σύμβαση εγκατάστασης, αναζητώντας τη θάλασσα για να «βαπτισθείς» και να δώσεις νόημα στην ύπαρξή σου. Στο δρόμο σου βουνά και λαγκάδια, χωριά ρημαγμένα, φυλάκια - ερείπια της ανάμνησης ενός μακρινού καθεστώτος μέσα σε μια βαριά άρρωστη φύση, παρανοϊκή και αναίτια βία της εξουσίας, μια δυστοπία από την οποία η έφηβη ηρωίδα θέλει να τρέξει μακριά. Υπάρχει όμως οδός διαφυγής;
Μια ταινία αποκάλυψη από ένα νέο Ρώσο δημιουργό που κι ο ίδιος «έχει τρέξει μακριά» αφού όπως δήλωσε στο Q&A είναι πλέον κάτοικος (προσωρινά;) του Παρισιού.
Η «Χάρη» του είναι ο δικός μας Χρυσός Αλέξανδρος…
ΧΑΡΗ (BLAZH)
Ρωσία 2023, 120’
Διανομή: Maria Lukyanova, Gela Chitava, Eldar Safikanov, Ksenia Kutepova
Βιογραφικό του Ilya Povolotsky
Ο Ίλια Ποβολότκσι, γεννημένος το 1987 στο Ιζέβσκ, σπούδασε Νομική και αμέσως μετά την αποφοίτησή του ίδρυσε μια μικρή εταιρεία παραγωγής. Σκηνοθετώντας εμπορικές δουλειές και διάφορες αναθέσεις, στράφηκε σταδιακά στην ανάπτυξη ανεξάρτητων κινηματογραφικών ταινιών. Η πρώτη του μικρού μήκους ταινία με τίτλο Northerners συμπεριλήφθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κρακοβίας και του Camerimage, ενώ σύντομα ακολούθησε το μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ Froth, το οποίο απέσπασε μια Ειδική Μνεία στο IDFA του 2019 και συγκέντρωσε πολλές διακρίσεις παγκοσμίως.
Φιλμογραφία
2017 Northerners (ντοκ μμ)
2019 Froth (ντοκ)
2023 Grace