Λίντα Καπετανέα
«Στο Φεστιβάλ φέρνουμε καλλιτέχνες και έργα που μας έχουν κάνει να τα ερωτευτούμε»
Εδώ και έξι χρόνια καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, η αεικίνητη Λίντα Καπετανέα, εκτός από ψυχή της εξαιρετικής ομάδας RootlessRoot που μας έδωσε πολύ πρόσφατα δείγμα της δουλειάς της στο Φεστιβάλ Αθηνών, έχει εξελιχθεί σε μεγάλη ιέρεια ενός χορευτικού θεσμού που συνεχώς κερδίζει έδαφος και prestige στο παγκόσμιο σκηνικό. Ενός θεσμού που αναμένεται κάθε φορά με αδημονία από την πανέμορφη πόλη που τον φιλοξενεί. ,
Της μιλήσαμε λίγο πριν την έναρξη που θα γίνει στις 14 Ιουλίου με μια μεγάλη διεθνή παραγωγή.
Λίγες μέρες απομένουν από την Πρεμιέρα του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Πως αισθάνεστε; Είναι όλα έτοιμα;
Είμαι πολύ χαρούμενη. Πάντα έχω αγωνία για το αν θα αρέσει η δουλειά μας και αν θα έχει ανταπόκριση. Ναι είναι όλα έτοιμα.
Τι έχετε αποκομίσει σε όλα αυτά τα χρόνια που έχετε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ;
Ό,τι αν υπάρχει καλή θέληση που λέμε, όλα μπορούν να γίνουν πιο εύκολα. Ότι οι άνθρωποι, όπως είναι φυσικό, θέλουν να τους ακούς.
Πως αξιολογείτε τη σχέση του Φεστιβάλ με την πόλη της Καλαμάτας; Το έχει αγκαλιάσει το κοινό;
Πάρα πολύ. Όλοι περιμένουν τις παραστάσεις της πλατείας και το ArtWithinOne όλοι περιμένουν τα σεμινάρια για το κοινό τα οποία γίνονται αμέσως sold out και όλοι περιμένουν το επόμενο Keep Dancing. Αυτό μου δίνει τόσο μεγάλη χαρά.
Τι προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης διαθέτει ένα Φεστιβάλ μετά από 29 χρόνια λειτουργίας; Έχετε σκεφτεί κάτι διαφορετικό για την επόμενη επετειακή 30η διοργάνωση;
Τεράστιες προοπτικές. Αρχικά θα ήθελα το Φεστιβάλ να γίνει παραγωγός δηλαδή να μην αγοράζει μόνο αλλά και να αναθέτει, να παράγει παραστάσεις για να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο. Με πρόβες εδώ στην Καλαμάτα. Μπορούμε να εξάγουμε χορό. Ο χορός δεν γνωρίζει σύνορα. Επίσης μπορούμε να επενδύσουμε στην καλλιτεχνική έρευνα και στη διδασκαλία με συνεργασίες με ακαδημίες/σχολές και μεγάλους καλλιτεχνικούς οργανισμούς. Πάρα πολλά μπορούμε να κάνουμε. Φανταστείτε η Καλαμάτα να βγάλει διαγωνιστικό τμήμα στο Φεστιβάλ Χορού και να βραβεύει παραστάσεις από όλο τον κόσμο με διεθνή κριτική επιτροπή. Δεν πάσχουμε από έλλειψη ιδεών…. Όλα αυτά χρειάζονται ένα νέο μοντέλο διοίκησης και χρηματοδότησης. Δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση.
Ποιο είναι αυτό το ξεχωριστό στοιχείο που πρέπει να έχει ένα έργο για να σας κάνει να το εντάξετε στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ;
Να το ερωτευτώ. Φέρνουμε καλλιτέχνες και έργα που μας έχουν κάνει να τα ερωτευτούμε.
Φέτος επίσης παρουσιάζετε και ένα καινούργιο δικό σας έργο με τους RootlessRoot στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Θα μας πείτε λίγα λόγια;
Το έργο λέγεται Σιωπή και παρουσιάστηκε στις 3 και 4 Ιουλίου στο πλαίσιο του προγράμματος GRAPE, μιας νέας πρωτοβουλίας του Φ.Α. για την προώθηση ελληνικών έργων στο εξωτερικό. Είναι ένα σκοτεινό έργο με προβληματισμούς φιλοσοφικούς, θεολογικούς, μυθολογικούς αλλά και με άμεση σχέση με το σήμερα. Η βασική προσέγγιση αφορά το πώς οδηγείται ένας άνθρωπος στο φόνο (πόλεμος, θυσία κλπ) στο όνομα μιας ιδέας που κατοικεί στο μυαλό και στην ψυχή του είτε με τη μορφή πίστης είτε ιδεολογίας. Από τη θυσία του Αβραάμ μέχρι τις σύγχρονες παγκόσμιες εξελίξεις και τον σημερινό πόλεμο μερικά χιλιόμετρα πιο πάνω από τη χώρα μας βλέπουμε πώς η πίστη σε μια ιδέα που λέγεται Θεός ή πατρίδα μπορούν να οδηγήσουν στον όλεθρο.
Έχετε θέσει στο εαυτό σας ένα πλάνο εργασίας για την επόμενη μέρα μετά τα 30 χρόνια του Φεστιβάλ;
Εφόσον δεν αλλάξει κάτι είμαι παρούσα να κάνω αυτό που κάνω εδώ και έξι χρόνια για το Φεστιβάλ. Την ίδια στιγμή πάντα διεκδικώ ό,τι καλύτερο μπορώ για το Φεστιβάλ σε όλα τα επίπεδα, στο Δήμο, την Περιφέρεια, το Υπουργείο.
Είστε αισιόδοξη για το μέλλον του σύγχρονου χορού σε μια χώρα, σημαντικό μέρος της οποίας φαίνεται να οπισθοδρομεί προς ακροδεξιές κατευθύνσεις;
Δεν θα συσχέτιζα το μέλλον του χορού μόνο με αυτό που λέτε. Κυρίως θα συσχέτιζα το μέλλον της τέχνης σε μία χώρα που θέλει να τρέφεται μόνο από τους τουρίστες και από τίποτε άλλο. Η μονοκαλλιέργεια δημιουργεί τεράστιους κινδύνους. Όχι μόνο οικονομικούς αλλά και πολιτισμικούς. Δεν ενδιαφέρει κανέναν να μάθουν τα παιδιά μας χορό. Ενδιαφέρει μόνο αν μπορούν να σερβίρουν.
Πως βλέπετε γενικότερα το μέλλον της τέχνης στην Ελλάδα, μετά την πρόσφατη υποβάθμιση των καλλιτεχνικών σπουδών;
Βλέπω δύναμη στα νέα παιδιά. Αυτό είναι πολύ καλό σημάδι.
Διακοπές θα κάνετε φέτος;
Λίγα μπάνια εδώ στη Μεσσηνία.
Και μετά; Πίσω στο σχεδιασμό του επόμενου Φεστιβάλ; Ή μήπως έχετε προγραμματίσει και κάτι άλλο;
Προετοιμασία του 30ου Φεστιβάλ, περισσότερες παραστάσεις για τη Σιωπή και αν τα καταφέρουμε η δημιουργία ενός νέου έργου.
Συνέντευξη: Τάσος Ντερτιλής
Οι φωτογραφίες της Λίντας Καπετανέα είναι της Ελίνας Γιουνανλή και παραχωρήθηκαν ευγενικά για τις ανάγκες της συνέντευξης.