Lingui – Δεσμοί Γυναικών

Lingui, Δεσμοί Γυναικών, Mahamat-Saleh Haroun, Αφρική, Έκτρωση, Τσαντ, Achouackh Abakar Souleymane

Παραγωγή: Τσαντ 2021

Σε συμπαραγωγή με: Γαλλία/Βέλγιο/Γερμανία

Διάρκεια: 87 λεπτά

Είδος: Δράμα

*** * ***

Σκηνοθεσία: Mahamat-Saleh Haroun

Πρωταγωνιστούν: Achouackh Abakar Souleymane, Rihane Khalil Alio, Youssouf Djaoro, Briya Gomdigue, Saleh Sambo, Hadje Fatime N'Goua, Hamid Khayar.

ΣΥΝΟΨΗ: Η Αμίνα μεγαλώνει μόνη της την δεκαπεντάχρονη κόρη της Μαρία. Ο ήδη εύθραυστος κόσμος τους καταρρέει όταν η Αμίνα ανακαλύπτει ότι η κόρη της έχει μείνει έγκυος σε μια χώρα όπου απαγορεύονται οι εκτρώσεις και από τη θρησκεία και από το νόμο. Γύρω τους όμως χτίζεται ένα απρόσμενο δίχτυ προστασίας από την γυναικεία κοινότητα.

Καλωσορίσατε σε έναν άλλο πλανήτη, εδώ κοντά, λίγο πιο κάτω από τη Σαχάρα. Σε μια χώρα αχανή, γεμάτη σκόνη και φως. Σε μια χώρα με παγιωμένες πατριαρχικές δομές, με αυστηρή τήρηση των κανόνων του Ισλάμ αλλά και γονατισμένη από τις συνεχείς εμφύλιες συγκρούσεις και τα ίχνη της αποικιοκρατίας του πρόσφατου παρελθόντος. Στην πολύβουη πρωτεύουσα Ντζαμένα, ζει σαν παρίας μια γυναίκα που μεγαλώνει μόνη ένα κορίτσι. Αυτή την κρυμμένη περιθωριακή ζωή καταγράφει με διεισδυτική τρυφερότητα ένας από τους σημαντικότερους κινηματογραφικούς δημιουργούς της Αφρικάνικης Ηπείρου. Μεγάλο του ατού οι δυο ερμηνεύτριες του που καταφέρνουν να μεταδώσουν αυτό ακριβώς το διακύβευμα της ζωής των ηρωίδων που ενσαρκώνουν. Αλληλεγγύη, καρτερία και επινοητικότητα χαρακτηρίζουν αυτό το φτωχικό γυναικείο μικρόκοσμο που καταφέρνει να επιζήσει στη σκιά μιας πολύ οπισθοδρομικής μορφής πατριαρχίας, δεμένη μέσα από πανάρχαιους δεσμούς αλληλεγγύης. Βλέποντας τες να υποφέρουν σιωπηλά και να προσαρμόζονται συνεχώς σε ένα σύνολο κανόνων που δεν τις χωρά, αναρωτιέται κανείς για το πόσα βήματα πρέπει ακόμη να γίνουν (αν γίνουν ποτέ) για να αποκτήσει το πραγματικό της νόημα η λέξη ανθρωπότητα. Δεύτερο σημαντικό προτέρημα του, ο γαλήνιος ρυθμός της αφήγησης που καταφέρνει να προσγειώσει τον θεατή με ένα μαγικό τρόπο στην καρδιά του δράματος των ηρωίδων του, με τη σημαντική συμβολή της μοντέρ των αδελφών Νταρντέν, της Marie-Hélène Dozo. Όπως έχει δηλώσει μεταξύ άλλων ο ίδιος ο σκηνοθέτης «Θεωρώ ότι η εποχή μας είναι ολοένα πιο αγχωτική και βιαστική. Το σινεμά σήμερα δεν ζητάει από το κοινό να παρακολουθήσει, αλλά να έχει μια εμπειρία ακραίων συναισθημάτων. Το σινεμά μου έχει να κάνει περισσότερο με το να ακούς, να παίρνεις τον χρόνο σου να ακούσεις τους ήρωες, να αντιλαμβάνεσαι την αξιοπρέπειά και την πολυπλοκότητά τους. Ευτυχώς υπάρχει ακόμα ένα διεθνές lingui των σινεφίλ που παρακολουθούν αυτό το είδος κινηματογράφου και επιτρέπουν στις ταινίες μου να υπάρχουν, πράγμα που είναι βάλσαμο για την ψυχή». Όπως βάλσαμο και μάθημα για τον δυτικό άνθρωπο είναι αυτή η μυστική ιστορία γυναικείας αλληλεγγύης.

Διανομή: One from the Heart

Στις αίθουσες από 17.03.22

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Αυτή η συμπαραγωγή μεταξύ Τσαντ και Γαλλίας, Γερμανίας, Βελγίου έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Καννών, στη συνέχεια προβλήθηκε στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Λονδίνου, στο Φεστιβάλ του Τορόντο, του Μπουσάν, κέρδισε το Βραβείο ICFT-UNESCO Gandhi Medal στο Φεστιβάλ Γκόα στην Ινδία και το Βραβείο Συμπαραγωγής στο Φεστιβάλ Αμβούργου. Ήταν η Επίσημη Πρόταση του Τσαντ για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας και συμπεριλήφθηκε στις 5 Καλύτερες Ξένες Ταινίες του National Board of Review. Στην Ελλάδα έκανε την επιτυχημένη πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον περασμένο Νοέμβριο παρουσία του σκηνοθέτη.

Βιογραφικό του Σκηνοθέτη Μαχαμάτ Σαλέχ Χαρούν

Γεννήθηκε στο Τσαντ και διακρίθηκε για τις μικρού μήκους ταινίες του πριν σκηνοθετήσει την πρώτη ταινία του, Bye-bye Africa (Καλύτερη Πρώτη Ταινία Φεστιβάλ Βενετίας 1999). Η δεύτερη ταινία του Abouna (Our Father) παρουσιάστηκε στο δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες το 2002 ενώ με την επόμενή του Daratt (Dry Season) κέρδισε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στη Βενετία το 2006. Ακολούθησαν οι ταινίες Η Κραυγή Ενός Ανθρώπου (Βραβείο Επιτροπής Φεστιβάλ Καννών 2010) και Γκριγκρί (Επίσημο Διαγωνιστικό Φεστιβάλ Καννών 2013). Το 2016 παρουσίασε στις Κάννες το πρώτο ντοκιμαντέρ του Hissein Habré (A Chadian Tragedy).

Το έργο του έχει παρουσιαστεί αναδρομικά στη Νέα Υόρκη στο MoMA και στο Brooklyn Academy of Music (BAM). To 2010 τιμήθηκε στη Βενετία με το Βραβείο Ρομπέρ Μπρεσόν για το σύνολο του έργου του, και το 2013 με το Μετάλλιο Φελίνι από την UNESCO.