Insenso / Όπερα: Online προβολή από το Φεστιβάλ Αθηνών

 

Το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου συνεχίζει την προβολή επιλεγμένων μαγνητοσκοπημένων παραστάσεων και συναυλιών από το αρχείο του. Συμμετέχοντας στην πρωτοβουλία του Υπουργείου Πολιτισμού «Μένουμε σπίτι με τον Πολιτισμό», μοιράζεται ξεχωριστές στιγμές από τη μακρόχρονη πορεία του θεσμού και παραμένει σε επαφή με το κοινό, μέχρι να γίνει ξανα δυνατή η κοινή απόλαυση νέων φεστιβαλικών εμπειριών.

Οι διαδικτυακές πρεμιέρες ξεκίνησαν με την Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή (Φεστιβάλ Επιδαύρου 2006 και 2007) που συνάντησε ενθουσιώδη υποδοχή (την παρακολούθησαν από το σπίτι τους περισσότερα από 36.000 άτομα).

Το κοινό θα έχει τώρα την ευκαιρία να παρακολουθήσει άλλη μια παραγωγή που άφησε έντονα το στίγμα της στην ιστορία του Φεστιβάλ. Πρόκειται για το Insenso / Όπερα του Δημήτρη Δημητριάδη, που σκηνοθέτησε ο Μιχαήλ Μαρμαρινός για το Φεστιβάλ Αθηνών 2012, μια παράσταση site specific που, λόγω της μεγάλης επιτυχίας της, επαναλήφθηκε το καλοκαίρι του 2013.

Το απρόσμενο σκηνικό τοπίο όπου διαδραματιζόταν το Insenso έμεινε χαραγμένο στη μνήμη όλων όσοι το παρακολούθησαν: μια λίμνη πίσω από το βιομηχανικό κτήριο της Πειραιώς 260, που κανείς δεν μπορούσε να υποψιαστεί ότι υπάρχει˙ ένα απόκοσμο, αχανές, έρημο σύμπαν, κατοικημένο από τη μνήμη της ηρωίδας του έργου, Κόμισσας Λίβιας Σερπιέρι, «μοιρασμένης» σε είκοσι γυναικεία σώματα. Όσες και οι ερμηνεύτριες, που μας καλούσαν, χωρισμένους σε ομάδες γυναικών και ομάδες αντρών θεατών, να πάρουμε θέση ανάμεσά τους, να παρασυρθούμε από το ρεύμα της αφήγησης –όπως παρασύρθηκε η ηρωίδα από το ρεύμα της Ιστορίας–, πριν προχωρήσουμε μαζί στον Χώρο Δ της Πειραιώς 260, που παρέπεμπε υποβλητικά στο εσωτερικό τοπίο του πύργου της, στο Αλντίνο.

Μια άρια-ποταμός πάνω στην ασίγαστη μνήμη ενός ερωτικού πάθους. Ένα σκηνικό ποίημα μοναδικής ομορφιάς για την ανελέητη μάχη ανάμεσα στον έρωτα και το καθήκον, την κοινωνική τάξη και την πατρίδα. Κυρίως, όμως, ανάμεσα στην ανθρώπινη ύπαρξη και τον χρόνο.

Σημειώσεις από την έκδοση του έργου

«Ένας άνθρωπος είναι πολύς για έναν άνθρωπο. Τίποτε περισσότερο δεν υπάρχει για τον άνθρωπο από έναν άνθρωπο.* Τίποτε δεν γεμίζει τον άνθρωπο περισσότερο από έναν άνθρωπο. Κι όταν αυτός δίνει είναι θεός για εκείνον που παίρνει (...)».

Δημήτρης Δημητριάδης, Insenso

(από το έργο)

Η ιστορία του έργου είναι εμπνευσμένη από τη γνωστή ταινία του Βισκόντι Senso (1954). Κατά τα τέλη της αυστριακής κατοχής της Ιταλίας, γύρω στο 1860, και ενώ μαίνεται το αντιστασιακό κίνημα της Βενετίας, η Κόμισσα Λίβια Σερπιέρι ερωτεύεται έναν υπαξιωματικό του αυστριακού στρατού, τον Φραντς Μάλερ. Τυφλωμένη από την απελπισία όταν την εγκαταλείπει, τον καταδίδει ως λιποτάκτη. Εκείνος συλλαμβάνεται αμέσως και εκτελείται. Ιστορία μιας διπλής προδοσίας: αρχικά, προδοσία της πατρίδας από έρωτα˙ ύστερα, προδοσία του αγαπημένου στην απόγνωση της εγκατάλειψης από αυτόν. Ιστορία του ανθρώπου που «παραφρονεί» από έρωτα, που ο έρωτας εξωθεί πέραν της λογικής, πέραν του μέτρου, πέραν κάθε αποδεκτού ορίου: In-senso, ολοσχερής ήττα της φρόνησης – εξουθενωτικός θρίαμβος των αισθήσεων.

[...]

Αντίθετα με τον θεατή της ταινίας του Βισκόντι, ο αναγνώστης του Insenso δεν πρόκειται να παρακολουθήσει κανένα από τα γεγονότα. Η πλοκή περιέχεται εξ ολοκλήρου στις πρώτες έξι φράσεις που θα ακουστούν επί σκηνής. «Είμαι [...] Κατέδωσα [...] Διετάχθη [...] Άκουσα την ομοβροντία [...] Έβγαλα μεγάλη κραυγή [...] χάθηκα [...] Από τότε μέχρι σήμερα [...] ένα μόνο πράγμα σκέφτομαι [...]»: Αυτά τα ρήματα αντηχούν μέσα στο κείμενο σαν τους χτύπους του ρολογιού που μετρούν με την ίδια σχολαστική και αμείλικτη ακρίβεια τα λεπτά της ώρας στην αιωνιότητα. «Από τότε μέχρι σήμερα» – ο χρόνος είναι συμπαγής κι ένα μόνο «πράγμα» τον καθορίζει: η επιθυμία της ηρωίδας να τον διασχίσει προς τα πίσω για να σκοτώσει τον εραστή της – με τα ίδια της τα χέρια αυτή τη φορά.

Δήμητρα Κονδυλάκη

(αποσπάσματα από το Επίμετρο, «Η ουτοπία της ένωσης»,

 Ίνδικτος 2007 & Σαιξπηρικόν 2013)

Οι Συντελεστές

Κείμενο Δημήτρης Δημητριάδης • Μετάφραση στα ιταλικά Σπύρος Περβολαράκης • Σκηνοθε-σία Μιχαήλ Μαρμαρινός • Μουσική σύνθεση Δημήτρης Καμαρωτός • Ενδυματολόγος - Σκηνο-γράφος Ντόρα Λελούδα • Μελέτη - Επίβλεψη αρχιτεκτονικού σχεδιασμού Δημήτρης Ζαμενόπου-λος • Φωτισμοί Γιάννης Δρακουλαράκος • Βοηθός σκηνοθέτη Μυρτώ Περβολαράκη • Βοηθός σκηνοθέτη Β΄ Έλενα Μουδίρη-Χασιώτου • Βοηθός ενδυματολόγου - σκηνογράφου Σπύρος Περ-βολαράκης • Σχεδιασμός ήχου STUDIO 19 • Υπεύθυνος ροής ήχου Κώστας Μπώκος • Διεύθυν-ση παραγωγής Ρένα Ανδρεαδάκη • Διεύθυνση Theseum Ensemble Ελένη Πετάση

Γυναίκες Sandra Garuglieri, Νάντια Μουρούζη, Μαρία Ναυπλιώτου, Ηλέκτρα Νικολούζου, Θεοδώρα Τζήμου, Τζένη Δριβάλα και Ιωάννα Ασημακοπούλου, Αλεξάνδρα Αϊδίνη,  Μαριλού Βόμβολου, Βιργινία Κατσούνα, Κατερίνα Κυβετού, Ρεγγίνα Μανδηλάρη, Δάφνη Μανούσου, Εύη Μπλέσιου, Ελένη Πετάση, Όλγα Σπυράκη, Μαρία Σταύρακα, Δώρα Στυλιανέση, Σοφία Φίλωνος, Αναστασία Χατζάρα • Πιάνο Ειρήνη Τηνιακού • Ο Αυστριακός Josef Rüttger 

Θερμές ευχαριστίες στον Ζήση Κοτιώνη και την Ηώ Καρύδη. Επίσης, στη Ρένα Φουρτούνη, τον Μουσικό Οίκο Αθανασάτου και τον ηθοποιό Νεκτάριο Παπαλεξίου.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, για την ευγενική παραχώρηση της έκτασης όπου πραγματοποιήθηκε το α΄ μέρος της παράστασης.

Φωτογραφίες: Άρης Καμαρωτός

ΙΝΦΟ

Το Insenso/Όπερα θα προβληθεί το Σάββατο 2 Μαΐου 2020 στο διαδικτυακό κανάλι του Φεστιβάλ στο YouTube: Greek Festival και θα παραμείνει διαθέσιμο για 24 ώρες.

Έναρξη ώρα 19:00  / YouTube: Greek Festival

Το επόμενο διάστημα θα συνεχισθεί η προβολή διαδικτυακά παραστάσεων και συναυλιών   που έχουν ξεχωρίσει στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου τα τελευταία χρόνια, και των οποίων η βιντεοσκόπηση έγινε σε μορφή που επιτρέπει την αναμετάδοσή τους. Οι διαδικτυακές αυτές προβολές πραγματοποιούνται με την αρωγή του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Καλή θέαση!

Παρακολουθήστε τις δράσεις του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου:

Website www.greekfestival.gr

YouTube Greek Festival

Facebook AthensAndEpidaurusFestivalGr

Instagram athensandepidaurusfestival

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Το Φεστιβάλ, αν και σημειώνει ότι οι βιντεοσκοπήσεις έχουν γίνει με στόχο την τεκμηρίωση της ιστορίας του Φεστιβάλ και όχι την αναπαραγωγή τους για το κοινό και ζητά την κατανόηση των θεατών για τις τυχόν τεχνικές ατέλειες, για τη συγκεκριμένη μαγνητοσκόπηση κάνει ξεχωριστή μνεία στον σκηνοθέτη και παραγωγό Γιάννη Β. Λαπατά για την κινηματογραφική απόδοση της παράστασης, που μας ταξιδεύει μοναδικά στη μυστηριακή ατμόσφαιρα του ζωντανού γεγονότος και τον ευχαριστεί θερμά για την παραχώρηση του έργου του.