Posoki - Ιστορίες μιας νύχτας

Παραγωγή: Βουλγαρία/Γερμανία/FYROM – 2017

Διάρκεια: 103 λεπτά

Βαθμολογία: _{* * * ½} 

Είδος: Δράμα 

Σκηνοθεσία: Stephan Komandarev 

Πρωταγωνιστούν: Vasil Banov, Ivan Barnev, Assen Blatechki, Stefan Denolyubov, Dobrin Dosev, Gerasim Georgiev, Troyan Gogov, Irini Jambonas. 

Υπόθεση: Ένας μικροϊδιοκτήτης που δουλεύει νύχτα μέρα ταξιτζής για να σώσει το συνεργείο του από κατάσχεση, έρχεται αντιμέτωπος με τη διαφθορά και τους εκβιασμούς των στελεχών της Τράπεζας από την οποία έχει ζητήσει δάνειο. Αρνούμενος να υποκύψει και να τους δωροδοκήσει, έχει καταγγείλει την περίπτωση στο Συμβούλιο δεοντολογίας το οποίο ωστόσο δεν δείχνει να συμμερίζεται την εντιμότητά του και ζητά επίσης το δικό του μερίδιο στη δωροδοκία! Πληροφορούμενος την πλεκτάνη, εξοργίζεται και πυροβολεί τον τραπεζίτη του και έπειτα τον εαυτό του, δημιουργώντας αίσθηση σε ολόκληρη τη χώρα. Τη νύχτα που ακολουθεί, πέντε οδηγοί ταξί στην παγωμένη Σόφια είναι συντονισμένοι σε μια εκπομπή που κάνει γκάλοπ για τις αντιδράσεις του κόσμου για το συμβάν και τις απόψεις τους για την αυτοδικία και την παρακμή της κοινωνίας και των αξιών. Κάθε επιβάτης και μια διαφορετική ιστορία, κάθε διαδρομή και μια ελπίδα προς ένα καλύτερο δρόμο, προς μια νέα κατεύθυνση…

Και εκεί που θεωρούσαμε ότι η χώρα μας έχει πλέον πιάσει πάτο από κάθε άποψη, έρχεται μια χαμηλόφωνη, σκοτεινή και διεισδυτική ταινία από τη γειτονική Βουλγαρία για να μας θυμίσει ότι πλέον όλοι στο ίδιο Βαλκανικό καζάνι βράζουμε. Η αλήθεια είναι ότι αν η ταινία του Στέφαν Κομαντάρεφ ντουμπλαριζόταν στα Ελληνικά, δεν θα καταλάβαινες τη διαφορά, θα μπορούσες να φανταστείς ότι κάπου στα προάστεια της Αθήνας οδηγούν αυτές οι νυχτερινές διαδρομές που αναδεικνύουν ένα λαό με τσακισμένο ψυχισμό, καταβεβλημένο από το οικονομικό αδιέξοδο και την έκπτωση κάθε παραδοσιακής κοινωνικής δομής. Μόνο που τέτοιο σενάριο έχουμε πολύ καιρό να θαυμάσουμε στα δικά μας κινηματογραφικά πράγματα…

Ο Στέφαν Κομαντάρεφ, πρώην ψυχίατρος, χειρίζεται την κάμερα σαν ιατρικό εργαλείο και το πίσω κάθισμα του ταξί σαν ιατρικό καναπέ όπου ο «ασθενής» εξομολογείται τις αγωνίες του ή και σε κάποιες περιπτώσεις ξερνάει τη χολή του και τη μαύρη του ψυχή. Στα χέρια κάποιου άλλου αυτή η ταινία θα γινόταν ίσως μια βερμπαλιστική και τελικά επιφανειακή καταγγελία όμως ο δόκτωρ σκηνοθέτης την πονάει την πατρίδα του και το λαό της, τουλάχιστον όσους έχουν απομείνει εκεί και δεν έχουν φύγει για μια καλύτερη τύχη κάπου στο εξωτερικό. Τους πονάει και προσπαθεί να αναδείξει τη βουβή απελπισία τους μπροστά στον κατήφορο και την ανέχεια. Αυτό που καταφέρνει είναι να συνταράξει το θεατή κάθε εθνικότητας, βυθίζοντάς τον στη νύχτα και την ομίχλη της Σόφιας και αναδεικνύοντας τη νύχτα και την παρακμή στην Ευρώπη της λιτότητας. Θα ξημερώσει άραγε; Ο Κομαντάρεφ είναι αισιόδοξος. Εσείς;   

Διανομή: AMA FILMS 

Στις αίθουσες ΑΣΤΥ και ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ της Αθήνας από την Κυριακή του Πάσχα 08.04.18