Βάσω Καβαλιεράτου
«Ο αυθεντικός καλλιτέχνης επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος» δηλώνει με το αφοπλιστικό της βλέμμα η Βάσω Καβαλιεράτου. Μια από τις ομορφότερες μικρομάνες της εγχώριας showbiz που κάθε Δευτέρα και Τρίτη βράδι, χαλάει κόσμο στη σκηνή του Ιδρύματος Κακογιάννη. Αγωνίζεται και αγωνιά ως Μάνια επί «72 ώρες», μαζί με τον Κίμωνα Φιορέτο, μπροστά στο σπαρταριστό άγνωστο μιας πιθανής και ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Ένα δίλημμα που στην πραγματικότητα δεν αφορά καθόλου την ήδη ευτυχισμένη μητέρα Βάσω την οποία συναντήσαμε, που αλλού, σε ένα γνωστό κατάστημα βρεφικών ειδών.
Πόση Βάσω έχει μέσα της η Μάνια που υποδύεσαι στις 72 ώρες; Θεωρείς ότι είσαι πιο αποφασιστική στις πραγματικές επιλογές της ζωής σου;
Αρκετή! Αν κάτσουμε να το ψάξουμε, έχει αυτή την τρέλα και το χιούμορ με το οποίο νιώθω κοντά. Από την άλλη όσον αφορά την αποφασιστικότητα θεωρώ ότι έχει να κάνει και με το πώς σου έρχονται τα πράγματα. Η καημένη η Μάνια βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπη με ένα ατύχημα που δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί και ιπελαγώνει. Όταν έχει συμβεί το κακό, τι να κάνεις , αναγκάζεσαι να το αντιμετωπίσεις. Εγώ πάλι σαν χαρακτήρας προτιμώ να βρίσκομαι «πριν τα γεγονότα» και να προλαμβάνω καταστάσεις, τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Πόσο νομίζεις ότι έχουν επηρεάσει επί της ουσίας το ερωτικό παιγνίδι η τεχνολογία και τα socialmedia;
Νομίζω πολύ. Κατά κόρον σήμερα τα νέα παιδιά γνωρίζονται μέσω internet, από chat και διάφορα sites που μάλιστα πρόσφατα έμαθα ότι υπάρχουν και τα έχασα λίγο μια και εγώ δεν ανήκω σε αυτή τη γενιά. Χαμός γίνεται! Δεν το κατακρίνω αν και σε εμένα φαίνεται τρελό και ξένο. Το βρίσκω λίγο ψυχρό και ευκαιριακό να είσαι μπροστά σε μια οθόνη και να μιλάς σε μια φωτογραφία, πού ξέρεις αν είναι ή όχι η δική του, κρύβει ένα φόβο αυτό για ό,τι πιθανόν ακολουθεί, μια αμφιβολία για την επιλογή σου, πώς να διαλέξεις σύντροφο έτσι. Παρόλα αυτά έτσι έχουν μάθει οι νέοι και το αποδέχονται όλο αυτό, είναι ένας άλλος τρόπος σκέψης. Και πρέπει να πω ότι μετά την παράσταση έχουν έρθει άνθρωποι και μας έχουν πει ότι έτσι γνωρίστηκαν και έκαναν σχέση και τα πάνε μια χαρά. Τριαντάρηδες όχι τίποτα πιτσιρίκια. Τι να πω, το βρήκα συγκινητικό…
Έχει υπάρξει στιγμή που παρασυρθήκατε από το κείμενο και σαν έπιασαν και εσάς τα γέλια όπως τους ευτυχείς θεατές;
Και το σκηνικό να πέσει και το σύμπαν να διαλυθεί, είμαι από τους ηθοποιούς που δεν γελάνε εύκολα, κρατάω ψυχραιμία. Ο Κίμωνας ναι, είχε γελάσει πολύ κάποια στιγμή και με είχε σοκάρει προς στιγμή, στο επεισόδιο που κάνουμε τον μπαμπά και την κόρη. Παρέσυρε βέβαια και το κοινό μαζί του γιατί βγήκε τόσο πηγαία, το να δείξει τελικά και μια άλλη πλευρά του χαρακτήρα πάνω στη σκηνή. Εξάλλου πώς να αντισταθείς στο πηγαίο γέλιο, ανθρώπινο είναι να παρασυρθείς κάποια στιγμή. Εμένα πάντως δεν μου έχει τύχει, όχι.
Υπάρχουν άνθρωποι που αγνοούν την ύπαρξη του χαπιού της επόμενης ημέρας. Υπήρξε περίπτωση να έρθει θεατής να σας ρωτήσει πως σκεφτήκατε τέτοιο «εύρημα»;
Χαχαχα! Όχι δεν μας ρώτησαν ακριβώς αυτό αλλά να, ήρθε ένα βράδυ η μαμά μου με φίλες της και η πιο μεγάλη από αυτές, προοδευτική κυρία από ότι ξέρω, έρχεται και μου λέει: σοβαρά τώρα, υπάρχει αυτό το χάπι; Και υπάρχει από χρόνια; Και της λέω, ναι βέβαια, τώωωρααα ! Και αρχίζει να μονολογεί: πω πω τι ωραία! Επανάσταση! Να υπήρχε και στις μέρες μας αυτό πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα. Είναι σαν να έλεγε ότι εσείς είστε τυχερές, ζείτε τη ζωή σας χωρίς άγχος, χωρίς να φοβάστε ότι κινδυνεύετε να καταστραφείτε την επόμενη μέρα. Ανακουφίστηκε πάρα πολύ όταν επιβεβαιώθηκε η υποψία της ότι το χάπι είναι αληθινό και όχι εύρημα.
Ποια θα μπορούσε να είναι η αντίδραση ενός κλασικού ανατόμου ζευγαριών όπως πχ ο Μπέργκμαν αν μπορούσε να δει ένα έργο σχέσεων σημερινό σαν τις «72 ώρες»;
Ω! πολύ ωραία ερώτηση! Δεν ξέρω, νομίζω θα του φαινόταν περίεργο ότι ζευγάρια θα είχαν και αυτή την πλευρά, να ζουν έτσι και αντί να βγάζουν τα εσώψυχά τους, να τρώνε μέσω τεχνολογίας τα λύσσακά τους και να τα βρίσκουν μετά και όλα καλά.
Έχεις σκεφτεί αν θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν δράμα το έργο;
Όλα μπορούν να γυρίσουν τούμπα και ένα θέμα μπορεί να παρουσιασθεί είτε σαν κωμωδία ή σαν δράμα όμως αισθάνομαι ότι επειδή το έργο πατάει πάνω σε κλισέ και καταστάσεις καθημερινές τις οποίες επεξεργάζεται με αστείο τρόπο, θα γινόταν πολύ βαρύ κι ασήκωτο αν αφαιρούσες το κωμικό στοιχείο. Εγκυμοσύνη! Ανεργία! Μελόδραμα!
Αν έκανες μια αναδρομή που θα τοποθετούσες σήμερα τον εαυτό σου από άποψη καριέρας;
Θέλω να πιστεύω ότι είμαι κάπου στη μέση, κατά κάποιο τρόπο. Εντάξει δεν είμαι και τόσο μεγάλη, ξεκίνησα πριν από δώδεκα χρόνια και μπήκα δυναμικά στο χώρο με δυο τρεις παραστάσεις που ακούστηκαν, το 100% τέλειο κορίτσι , το Γλάρο αλλά και με την ομάδα AbOvo. Μετά έκανα σινεμά, ήρθε το μωρό, πέρασε λίγος καιρός και τώρα αισθάνομαι ότι ξαναμπαίνω στα πράγματα, ένα είδος δεύτερου κεφαλαίου. Επομένως ναι, αυτό που εγώ λέω μέση ίσως και να είναι μια νέα αρχή.
Θεωρείς ότι η ευτυχισμένη και ήρεμη προσωπική ζωή κάνει τον καλλιτέχνη «νωθρό»; Τι έχεις να πεις για τους «καταραμένους» καλλιτέχνες;
Όχι δεν θεωρώ κάτι τέτοιο πιθανό. Σίγουρα μια ήρεμη και τακτοποιημένη ζωή ενέχει τον κίνδυνο να σε κάνει να μη αναλαμβάνεις ρίσκα όμως εγώ νομίζω ότι η προσωπική ασφάλεια σε θωρακίζει και σου δίνει ώθηση να βουτήξεις σε πιο βαθιά καλλιτεχνικά νερά. Εγώ λόγου χάρη τώρα που δεν βρίσκομαι πια στην τρέλα της πρώτης νιότης, την απόλυτη ελευθερία να βγω, να πιω, να κάνω ό,τι θέλω, τώρα που είμαι μαμά, έχω ένα σύντροφο και υποχρεώσεις και κανόνες ζωής, αισθάνομαι καλύτερη στη δουλειά μου, ρισκάρω πράγματα. Θέλω να πω η τρέλα στη δουλειά δεν είναι απαραίτητα προέκταση της τυχόν τρέλας που ζει ένας καλλιτέχνης στην καθημερινότητά του. Υπάρχει όμως και μια κατηγορία καλλιτεχνών που τρέφουν την τέχνη τους με την τρέλα τους, έτσι μόνο λειτουργούν, αυτή είναι η συνθήκη τους, άνθρωποι που ζουν ακραία, που τα κάνουν όλα νωρίς, ενδεχομένως πεθαίνουν και νωρίς. Δεν σημαίνει όμως ότι όλοι οι καλλιτέχνες λειτουργούν έτσι. Εννοώ οι καλοί καλλιτέχνες. Δεν ζούμε όλοι τη ζωή μας σαν πυροτέχνημα.
Ζούμε ιστορικές αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο. Ποια είναι η θέση του καλλιτέχνη σε τέτοιες περιστάσεις;
Δύσκολο να απαντήσεις. Οι καλλιτέχνες έχουν ένα επάγγελμα, μια πορεία, ένα συγκεκριμένο τρόπο δράσης. Θα ρωτούσε κάποιος: τόσοι άνθρωποι πεθαίνουν, τόσοι πρόσφυγες, τόσοι πόλεμοι, εσύ τι κάνεις; Τι να κάνω, κάνω αυτό που ξέρω και μπορώ. Αλλιώς θα βοηθήσω ως πολίτης, αλλιώς ως καλλιτέχνης. Όχι βέβαια όπως κάνουν κάποιοι που εκμεταλλεύονται την επικαιρότητα, πόλεμος γίνεται πολεμικό έργο πάνε κι ανεβάζουν. Προσπαθώ να συνεισφέρω με χιούμορ, μέσα από την κωμωδία. Εξαιρετικές κωμωδίες εμφανίστηκαν παλιότερα σε καιρό πολέμου, αφού ο κόσμος έχει ανάγκη να διασκεδάσει, να αποφορτιστεί, να δει τις καταστάσεις αλλιώς, ανάποδα. Επίσης το να βγαίνεις και να εκμεταλλεύεσαι τη δημοσιότητα για να κάνεις δηλώσεις ως επώνυμος δεν με αφορά. Πόσες φορές χτυπάει το τηλέφωνο και ρωτάνε, συνέβη αυτό τι έχετε να πείτε; Τι να πω; Λέω έργα, είμαι ηθοποιός.
Πως εισπράττεις την τρέχουσα επιτυχία και την αποδοχή από το κοινό;
Εντάξει, είναι πολύ ωραίο να αισθάνεσαι ότι ο κόσμος διασκεδάζει και περνάει καλά. Καταρχήν είναι πολύ ωραίο να παίζεις σε γεμάτο θέατρο. Κακά τα ψέματα, υπάρχει κρίση αλλά το θέατρο πάει καλά γιατί το κοινό στρέφεται εκεί για την αναψυχή του, έχουν πέσει βέβαια και οι τιμές των εισιτηρίων. Μεγάλα λόγια βέβαια να μην λέμε για επιτυχία, αυτό που βλέπω είναι μια σημαντική αποδοχή εκ μέρους του κοινού και μου αρέσει πολύ. Εξάλλου ανακάλυψα με το συγκεκριμένο έργο ότι μου πάει η κωμωδία, ξεδιπλώνει πράγματα που έχω μέσα μου. Κάνω τη δουλειά μου χωρίς καμία έκπτωση, η συνεργασία μας είναι άψογη, το έργο συνοδεύεται από τη θετική γνώμη του κοινού και ωραίες κριτικές. Είναι μια δικαίωση, λες κάτι καλό έκανα…
Τι έχεις να προτείνεις σε όσους διστάζουν να προχωρήσουν είτε σε σχέση είτε σε δημιουργία οικογένειας;
Α, αυτά είναι πολύ προσωπικά θέματα. Εγώ γενικά είμαι αρκετά αισιόδοξος άνθρωπος και πάντα ένοιωθα ότι όταν βρίσκεις έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορείς, όσο γίνεται, να είσαι ο εαυτός σου, τότε ναι, μπορείς να προχωράς σε δεσμό και παιδί και οικογένεια. Βέβαια δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για παιδιά και υποχρεώσεις. Όμως αν κάποιος το θέλει, δεν χρειάζεται να φοβάται.
Θεωρείς ότι μπορεί να υπάρξει οικογένεια πέρα από το πρότυπο αρσενικού θηλυκού;
Εγώ είμαι γυναίκα, έχω έναν άνδρα, ένα παιδί, κλασσική οικογένεια. Η απάντησή μου θα είναι «έξω από το χορό» αναγκαστικά. Πιστεύω όμως πως όταν δύο άνθρωποι αγαπιούνται και έχουν ανάγκη να προχωρήσουν τη σχέση τους μέσα από ένα παιδί και αντίστοιχα υπάρχουν παιδιά που έχουν ανάγκη από μια οικογένεια, από ανθρώπους που θα τους προσφέρουν αγάπη και σιγουριά, τότε ναι νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει. Είτε δυο άνδρες είναι, είτε δυο γυναίκες, εφόσον το παιδί εισπράττει αγάπη και βέβαια μια ηρεμία, αισθάνομαι ότι το σχήμα μπορεί να λειτουργήσει.
Η καθημερινότητά μιας μητέρας μικρού παιδιού περιλαμβάνει καθόλου χαλάρωση;
Όοοοχι! Βέβαια, μήνα με το μήνα, όσο το παιδί μεγαλώνει κατακτάς λίγη από τη χαλάρωση που είχες πριν, όμως δεν μπορώ να πω ότι είμαι χαλαρή, Πρέπει να είσαι οργανωμένος για να αντιμετωπίσεις τις ανάγκες ενός παιδιού, οπότε τις ώρες που λείπει προετοιμάζομαι για τις ώρες που θα επιστρέψει. Το βραδάκι που θα κοιμηθεί όμως βρίσκω ελεύθερο χρόνο, όχι ακριβώς να χαλαρώσω αλλά να κάνω κάποια πράγματα. Βέβαια όσο το παιδί μεγαλώνει και καταλαβαίνει περισσότερο, βρίσκεις τρόπους να περάσεις καλά μαζί του, κι αυτό σε γεμίζει.
Ποια είναι τα καλλιτεχνικά σου σχέδια; Θα επαναλάβετε την παράσταση και αργότερα, λαμβάνοντας υπόψη την μεγάλη της απήχηση στο κοινό;
Νομίζω πως ναι, λαμβάνοντας υπόψη ότι πήραμε δίμηνη παράταση και συνεχίζουμε να έχουμε επιτυχία. Συζητάω βέβαια και για κάτι άλλο, αλλά είναι νωρίς ακόμη για να κάνω ανακοινώσεις, πάντως βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Θα μπορούσες να ζήσεις ευτυχισμένη μακριά από τη σκηνή;
Όχι κατηγορηματικά. Όπως είπα και πριν πέρασα από το στάδιο της full time Μαμάς, το έκανα και ήταν ωραίο και είπα αυτό θέλω αλλά κράτησε μέχρι ένα σημείο. Ο καλλιτέχνης, αν είναι αυθεντικός και φτιαγμένος για αυτό που κάνει, επιστρέφει πάντα «στον τόπο του εγκλήματος»…
Συνέντευξη: Τάσος Ντερτιλής
Φωτογράφηση: Νίκος Ζαχαρόπουλος
Mua: Thenia Kourti
Location: The Baby City Exclusive, Ανδρέα Παπανδρέου 19 Μαρούσι.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο link
http://www.grandmagazine.gr/ngine/article/2948/72-ores-panexupnou-kai-kofterou-xioumor
