Η «Κωμωδία μιας άλλης εποχής» στον Πολυχώρο Πολιτισμού ΔΙΕΛΕΥΣΙΣ

πολυχώρος Πολιτισμού ΔΙΕΛΕΥΣΙΣ, Αρμπούζοφ, Ρίγα, Κωμωδία μιας άλλης εποχής,

Ένα έργο ενός μεγάλου Ρώσου συγγραφέα που παίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μετάφραση απ’ ευθείας από τη ρωσική γλώσσα της Λούλας και του Γιούρι Γιαννακοπούλου.

Ένα αισιόδοξο μήνυμα ζωής, δοσμένο με το ιδιαίτερο χιούμορ του Αρμπούζωφ, που κάνει το θεατή να χαμογελάσει, να συγκινηθεί, να βρει κοινά στοιχεία του εαυτού του με τους πρωταγωνιστές του έργου και ίσως να διαχειρισθεί και ο ίδιος διαφορετικά το παρελθόν του. Οι εξαιρετικά λεπτές ψυχολογικές καταστάσεις που χρωματίζουν την γραφή του και το ιδιαίτερο ύφος του τον έχουν κατατάξει στο πάνθεον των κλασικών συγγραφέων του παγκόσμιου θεάτρου και δικαιολογούν απόλυτα την επιτυχία τόσο αυτού όσο και των άλλων διάσημων θεατρικών του έργων.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Πρόκειται για την συνάντηση δύο ώριμων ανθρώπων σε ένα θεραπευτήριο στη Ρίγα της Λετονίας. Εκείνος είναι ο αρχίατρος του θεραπευτηρίου και εκείνη βρίσκεται σε διακοπές για ανάπαυση. Έχοντας πίσω τους ένα διαφορετικό παρελθόν, που όμως έχει προξενήσει στον καθένα αρκετό πόνο, αρχίζουν την πρώτη γνωριμία τους με έκδηλα τα σημεία της διαφορετικότητάς τους. Το στοιχείο που κάνει το έργο ενδιαφέρον είναι ότι ο καθένας από αυτούς αντιμετωπίζει το παρελθόν του με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αμύνεται στον πόνο του με μια εκ διαμέτρου αντίθετη νοοτροπία. Εκείνος με ένα είδος εργασιοθεραπείας, κλεισμένος στον εαυτό του, αυστηρός και φλεγματικός, έχει απορρίψει τις μικρές χαρές της ζωής προς χάριν των ασθενών του. Εκείνη υιοθετεί μια στάση ζωής που κρύβει τον πόνο πίσω από μία επιφανειακά χαρούμενη διάθεση, που με μια πρώτη ματιά φτάνει στα όρια της επιπολαιότητας ή της ασυνέπειας, αλλά που είναι η μόνη λύση για να μη βυθιστεί στην απελπισία που θα προκαλέσει η παραδοχή της αποτυχημένης ζωής της.

Όμως ο καθένας από τους δύο, όσο και αν φαίνονται διαφορετικοί, έχει ένα στοιχείο που λείπει από τον άλλον και που είναι αυτό ακριβώς που του χρειάζεται. Ο Ροντιόν Νικολάγιεβιτς βρίσκει στο πρόσωπο της Λύντια Βασίλιεβνα τη χαρά της ζωής που έχει ξεχάσει πια εδώ και πολλά χρόνια: την τρυφερότητα, τη γυναικεία ζεστασιά, το γνήσιο ενδιαφέρον. Εκείνη βρίσκει στο πρόσωπο του αρχίατρου τη σταθερότητα που της έλειψε, την πίστη, την προστασία, την υπευθυνότητα.

Με χιούμορ ο συγγραφέας περιγράφει τη συνάντησή τους από μέρα σε μέρα, που αρχίζει με ένα τρόπο επεισοδιακό, για να προχωρήσει μέχρι την αναγνώριση του ενός από τον άλλον, αναγνώριση που βαθμιαία εισχωρεί κάτω από την επιφάνεια του τρόπου που εκφράζονται για να τους φέρει κοντά σαν ζευγάρι που αλληλοσυμπληρώνεται, για να ζήσει το εδώ και το τώρα πέρα και έξω από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Δείχνει τη δυνατότητα του να μπορεί κανείς να ζει στο παρόν αφήνοντας να φανεί η ομορφιά αυτού που είναι βαθύτερα, ομορφιά που μπορεί να δώσει ευτυχία στον άλλον αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Ο Αλεξέι Αρμπούζοφ, αν και έζησε όλη του τη ζωή στο Σοβιετικό καθεστώς και τα έργα του ασχολήθηκαν πολλές φορές με προβλήματα και καθημερινές ιστορίες της σοσιαλιστικής τάξης, δεν ενέδωσε ποτέ πλήρως στο σοσιαλιστικό ρεαλισμό, προτιμώντας να ιχνογραφεί τις ψυχές των χαρακτήρων του και να αναδεικνύει τον εσωτερικό τους κόσμο, με αποτέλεσμα να έχει υπάρξει εξ ίσου δημοφιλής στη Δύση. Έτσι και σ αυτή τη γλυκόπικρη κωμωδία που ανέβηκε για πρώτη φορά το 1975 και ανήκει στα τελευταία έργα του, παίρνει δυο εκ διαμέτρου αντίθετους χαρακτήρες και σταδιακά φωτίζει το παρελθόν τους, φέρνοντάς τους όλο και πιο κοντά καθώς αποκαλύπτονται κοινά τραύματα και προσωπικές αποτυχίες καλά κρυμμένες πίσω από μια παγιωμένη στάση ζωής. Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι διαθέτει καλή χημεία και ικανοποιητικό ερμηνευτικό εύρος ώστε να κρατήσει το θεατή δύο ώρες να παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις ψυχολογικές ακροβασίες στις οποίες επιδίδονται οι χαρακτήρες τους μέχρι να υποκύψουν στις επιταγές της καρδιάς τους. Καθένας από τους δύο ντύνει σωστά με τον απαιτούμενο τρόπο το ρόλο του, με σοβαρότητα και κοφτή εκφορά του λόγου ο Σταύρος Καλός, με γλυκιά αβεβαιότητα και μια τσαχπινιά που κρύβει ένα ανήσυχο βλέμμα η Μαρία Σιδέρη.

Ξεπερνώντας τους περιορισμούς που θέτει ο χώρος, μια ισορροπημένη, κλασσικά στημένη παράσταση, με το βάρος να πέφτει στους δύο ερμηνευτές που παρασύρουν το θεατή στο ανάλαφρο αλλά κατά βάθος απελπισμένο παιχνίδι τους. Η μετάφραση σε ωραία ελληνικά, είναι ακόμη ένα συν του έργου. Κρίμα να θεωρείται σήμερα εκτός κυρίαρχης μόδας ένας τέτοιος, πέρα από έθνη και καθεστώτα, ανθρωπιστής συγγραφέας.

Αξιολόγηση:_{* * *}

Η ταυτότητα της παράστασης

Συγγραφέας: Αλεξέι Αρμπούζωφ

Μετάφραση (απ’ ευθείας από τη ρωσική γλώσσα): Λούλα Γιαννακοπούλου και Γιούρι Γιαννακόπουλος.

Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου

Σκηνικά- Κοστούμια: Άγγελος Δελής

Παίζουν: Σταύρος Καλός, Μαρία Σιδέρη

Πρόγραμμα Παραστάσεων

Κάθε Κυριακή στις 20:00 και Δευτέρα στις 21:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :

12€ κανονικό, 8€ (φοιτητικό, ανέργων)

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 120 λεπτά (με διάλειμμα)