Saul Fia – Ο Γιος του Σαούλ

Παραγωγή: Ουγγαρία – 2015 

Διάρκεια: 107 λεπτά

Είδος: Δράμα

Βαθμολογία: _{* * * * 1/2}

Σκηνοθεσία: László Nemes

Πρωταγωνιστούν: Géza Röhrig, Levente Molnár, Urs Rechn, Todd Charmont, Jerzy Walczak, Sándor Zsótér.

Υπόθεση: Είναι Οκτώβριος του 1944 στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπίρκεναου, λίγο πριν την εξέγερση της Sonderkommando που πνίγηκε στο αίμα. Ο Saul Auslander είναι Εβραίος Ούγγρος και μέλος της Sonderkommando, της ομάδας των κρατουμένων που έχουν επιλεγεί για να βοηθούν τους Ναζί στο έργο των μαζικών εκτελέσεων. Ενώ δουλεύει σε ένα από τα κρεματόρια ο Σαούλ ανακαλύπτει το πτώμα ενός αγοριού το οποίο εκλαμβάνει ως το χαμένο παιδί του. Ενώ η Sonderkommando σχεδιάζει την εξέγερσή της, ο Σαούλ αποφασίζει να κρύψει το πτώμα του παιδιού μακριά από το κρεματόριο, να βρει ένα Ραβίνο να ψάλει την νεκρώσιμη ακολουθία (Kaddish) και να το θάψει με το προβλεπόμενο τελετουργικό.

Δεν υπάρχει στα χρονικά παρόμοια ταινία για το Ολοκαύτωμα! Στον αντίποδα της Λίστας του Σίντλερ και άλλων ιστορικών διδακτικών θεαμάτων, ο 38χρονος Ούγγρος Λάζλο Νέμες, μαθητής του σπουδαίου Μπέλα Ταρ, επιλέγει μια τραγική ιστορία απόλυτα προσωπική και περιορισμένη στο οπτικό πεδίο του πρωταγωνιστή, μέσω της οποίας δημιουργεί με κάμερα στο χέρι ένα reality ιστορικού παραλογισμού και επιβίωσης στα όρια της παράνοιας. Τα οποία ο Σαούλ φαίνεται να τα ξεπερνά καθώς προσπαθεί να θάψει το πτώμα ενός παιδιού τη στιγμή που ο κόσμος χάνεται κυριολεκτικά. Ή μήπως όχι; Μήπως εμείς είμαστε οι παρανοϊκοί που δεν αντιλαμβανόμαστε το συμβολικό της πράξης του; Μια πράξη ανθρωπισμού, μια ενέργεια κανονικότητας που αφοσιώνεται στο σεβασμό για την ανθρώπινη ύπαρξη, την ιστορία, τη θρησκεία και τον πολιτισμό. Η θηριωδία του στρατοπέδου μόνο φευγαλέα απεικονίζεται στα γρήγορα πλάνα φορτώματος και ξεφορτώματος άψυχων γυμνών σωμάτων καθώς η κάμερα εστιάζει στο πρόσωπο του ήρωα και τις αντιδράσεις του απέναντι στους αναρίθμητους πόνους που υφίσταται η ψυχή του μέσα σε αυτό το αντίτυπο της Κόλασης του Δάντη.

Σκηνοθετικά και σεναριακά μεγαλοφυές, παρόλα αυτά το φιλμ σαν θέαμα είναι αβάσταχτο αφού η ηχητική μπάντα (κορυφαίος ο ηχητικός σχεδιασμός) υποβάλει τη φαντασία του θεατή στα μαρτύρια των αθώων θυμάτων του Ναζιστικού Θηρίου. Και η έμφαση που δίνεται στην εθνική ταυτότητα των θυμάτων είναι πολύ μικρή μια και τι σημασία έχει αν τώρα τα θύματα είναι Εβραίοι, αύριο Έλληνες και μετά Σύροι κ.ο.κ. Το Κακό είναι πάντα το ίδιο, απεχθές, σκοτεινό και απάνθρωπο και στρέφεται πάντα κατά της ανθρώπινης ψυχής. Ένα σκοτεινό καλλιτεχνικό reality τρόμου με μια χαραμάδα ελπίδας για το ανθρώπινο γένος στο αγωνιώδες και αλησμόνητο πρόσωπο του Σαούλ. Η ταινία τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο της επιτροπής του Φεστιβάλ Καννών (τρώγοντας στη γωνία τον Αστακό) και θα είναι επίσημη πρόταση της Ουγγαρίας για ξενόγλωσσο Oscar. Τι ειρωνική επιλογή για μια τέτοια χώρα, με τόσο αρνητική εικόνα σήμερα στα παγκόσμια ΜΜΕ. 

Διανομή: Filmtrade 

Στις αίθουσες από 12.11.15