Μια συγκλονιστική Κατερίνα αποκαλύπτεται στο Θησείο

Γιώργος Νανούρης, Λένα Παπαληγούρα, Το βιβλίο της Κατερίνας, Αύγουστος Κορτώ, Πέτρος Χατζόπουλος, αυτοκτονία, ομοφυλοφιλία, διπολική διαταραχή, Λόλεκ

Από τον Τάσο Ντερτιλή

«Ο γιος μου με βρήκε. Χαράματα Παρασκευής, πέντε μέρες πριν κλείσει τα εικοσιτέσσερα. Κατάλαβε πως είχα πεθάνει κι ας μην είχε αλλάξει τίποτα στον χώρο»… Μερικά λόγια από το στόμα της νεκρής πια μητέρας του συγγραφέα Αύγουστου Κορτώ που «δίνουν κλώτσο να αρχινίσει» στο τραγικό παραμύθι της ταραγμένης ζωής της. Ένα πέρα για πέρα αληθινό παραμύθι μιας ζωής γεμάτης σκοτάδι και φως σε ίσες εκθαμβωτικές δόσεις. Γιατί η Κατερίνα, η αυτόχειρας μητέρα του συγγραφέα έπασχε από διπολική διαταραχή. Μόλις έχει λοιπόν αυτοκτονήσει και αρχίζει να αφηγείται την βασανισμένη ζωή της. Όλα πάνω στη σκηνή, φάρμακα, χάπια, ένας καλός σύζυγος και ένας καλός γιος, αγάπη αλλά και μίσος, η ομοφυλοφιλία του γιου, ο αυτοσαρκασμός για την αρρώστια, χιούμορ ανακατεμένο με πόνο και στοργή, ένα χάος που αποδίδει την απελπισμένη πραγματικότητα της ηρωίδας που παλεύει με τη διπολική διαταραχή και γραπώνεται από όπου βρει, παρασύροντας τα πάντα γύρω της .

Το συγκλονιστικό αφήγημα « Το Βιβλίο της Κατερίνας» κυκλοφόρησε το 2013. Μια τολμηρή κατάθεση ψυχής και μια λύτρωση για ένα νεαρό αλλά σπουδαίο συγγραφέα. Δύο χρόνια αργότερα ο Γιώργος Νανούρης το διασκευάζει για το θέατρο και δίνει τον ομώνυμο ρόλο στη Λένα Παπαληγούρα με τον Λόλεκ να τη συνοδεύει μουσικά live επί σκηνής, ενώ ο ίδιος συμμετέχει στην παράσταση δίνοντας με το φακό του τον τόνο των φωτοσκιάσεων της ψυχής της ηρωίδας.

«Ο γιος μου με βρήκε»! με αυτή την επαναλαμβανόμενη στοιχειωτική φράση ξεκινά η έφοδος της λεπτοκαμωμένης Λένας στη σκηνή που όσο διαρκεί το έργο τόσο μεγαλώνει το ανάστημά της μέχρι να καταλάβει ολόκληρη τη σκηνή της ψυχής του θεατή. Κλαίει, γελάει, εξομολογείται, ωρύεται, τραγουδάει, τρέχει πάνω κάτω, παραδίνεται στην αρρώστια, γίνεται φως και σκοτάδι, τυλίγει το παιδί της με το μόνο όπλο που της είχε απομείνει: την αγάπη!

Σκηνές παραληρήματος μέσα στο ημίφως και τις παραμορφωμένες σκιές που σέρνονται στους τοίχους εναλλάσσονται με ολόφωτες σκηνές χαράς και γαλήνης με την ηρωίδα να χαίρεται σαν παιδί τα φωτεινά της διαλείμματα.

Περφόρμανς, μονόλογος, θεατρικό αναλόγιο όπως και να τα πει κανείς η ουσία μιας ψυχής είναι εκεί πάνω και μοιράζεται απλόχερα στους τολμηρούς θεατές. Μια μεγάλη ερμηνεία που θα αφήσει εποχή.

Η απαραίτητη παράσταση της χρονιάς!

Βαθμολογία ****

Η ταυτότητα της παράστασης