«Αλμανάκ»: Έγινε η επίσημη πρεμιέρα

Αλμανάκ, Μαριάννα Κάλμπαρη, Θίασος Εν Εξάλλω, Studio Μαυρομιχάλη, Μαρία Βασιλοπούλου, Έλενα Γιαννακάκη, Ορέστης Ζακυνθινός, Θάνος Καπρέλης, Γιώργος Λαμπρόπουλος, Βέρα Μακρομαρίδου, Κωσταντής Μπαρμπούρης, Σοφία Σαμαρά, Ιωάννα Τριανταφυλλίδη.

Έγινε την περασμένη εβδομάδα η επίσημη πρεμιέρα του ΑΛΜΑΝΑΚ, μίας από τις πιο παθιασμένες θεατρικές προτάσεις αυτή τη στιγμή στην Αθήνα.

Το έργο

Ένα έργο επίκαιρο και βαθιά πολιτικό, γραμμένο από την Μαριάννα Κάλμπαρη, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2014 από το Θέατρο Τέχνης. Το Αλμανάκ είναι ένα βιβλίο αναμνήσεων. Μια καταγραφή ημερομηνιών που αξίζει να μείνουν στην ιστορία. Τι θα γράφουν για εμάς τα τεύχη του μέλλοντος; Τι θα πρέπει να θυμόμαστε και τι όχι; Στην Ελλάδα που ξημερώνει, ποιες ημερομηνίες αξίζει να φυλάξουμε και ποιες επετείους να γιορτάσουμε; Ποιος είναι ο ρόλος της τέχνης, της μνήμης και της ιστορίας σε μια χώρα όπου χάνονται τα πάντα;

Κρίση, οικονομία, πολιτική, ανεργία, αυτοκτονίες... Φτάσαμε να αποδεχόμαστε ως φυσικό φαινόμενο την παρανομία που έχει μπει μέσα στο σπίτι μας και μας φέρνει αντιμέτωπους με το δίλημμα: Επιβίωση ή Ζωή; Ζευγάρια, αδέρφια, οικογένειες που μιλούν και προβληματίζονται για όσα η κρίση έχει φέρει μέσα στα σπίτια μας. Πολιτικοί, παπάδες, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, αστρολόγοι... Σωτήρες του Έθνους ή υπεύθυνοι της καταστροφής; Μήπως οι μόνοι που ευθύνονται είμαστε εμείς; Και ποιος θα απαντήσει τελικά «Τι είναι η πατρίδα μας;»…

«Φυσικά οι προβλέψεις μπορούν να ανατραπούν αν οι πληθυσμοί αντιδράσουν διαφορετικά απ' ό,τι προβλέπεται». Όμως, καμιά ημερομηνία δε μένει αξιομνημόνευτη για ένα λαό που αποφασίζει «να κοιμάται για εκατό χρόνια».

Η Παράσταση

Τι είναι η Πατρίδα μας; Μην είναι οι κάμποι και τα ψηλά βουνά; Μην είναι οι χιλιάδες αυτοκτονίες και οι κατασχέσεις; Μην είναι τα διαζύγια, οι άνεργοι και οι άρρωστοι χωρίς περίθαλψη; Τι είναι η Πατρίδα μας; Κριός με ωροσκόπο Καρκίνο; Αυτό μήπως εξηγεί όλα τα δεινά; Μην είναι η ίδια πια η ενσάρκωση του Καρκίνου; Πολλά τα ερωτήματα για ένα μικρό κοριτσάκι που, κρατώντας τη γαλανόλευκη, περιδιαβαίνει τη σκηνή και ρωτάει ανθρώπους της εξουσίας να της λύσουν την απορία. Εκείνοι όμως, πολιτικοί, ιερείς, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, ανεβασμένοι στο βάθρο τους ατενίζουν το κενό αποστρέφοντας αμίλητοι το βλέμμα τους. Στα ενδιάμεσα οικογένειες διαλύονται, ζευγάρια σπαράσσονται, ηλικιωμένοι αφήνονται βορά στο θάνατο, παιδιά βάζουν ενέχυρο το μέλλον τους για ανεξόφλητα χρέη.

Η φρίκη της νεοελληνικής πραγματικότητας συγκρούεται μετωπικά με το θεατή που καθηλωμένος προσπαθεί να αφομοιώσει τον καταιγισμό από μικρά οικογενειακά δράματα. Αυτή η αίσθηση του «βγαλμένου από τη ζωή» ενέχει τον κίνδυνο του λαϊκισμού, χαρακτηριστικό από το οποίο το έργο δεν είναι απαλλαγμένο, αν και τα ενδιάμεσα στα επεισόδια ιντερλούδια βοηθούν στην αποστασιοποίηση και την ψυχραιμότερη, πιο σαρκαστική θεώρηση. Προς το παρόν πάντως δεν διαφαίνονται ημερομηνίες ανατροπής και αντίδρασης, αξιομνημόνευτες για ένα μελλοντικό ΑΛΜΑΝΑΚ. Ίσως όταν κατασχεθεί και ο τελευταίος καναπές της απάθειας…

Όλο αυτό το κοινωνικό θρίλερ υποστηρίζεται εξαιρετικά και «έξαλλα» από ένα δυναμικό νεανικό θίασο τόσο, που ακόμη και αν έχεις αντιρρήσεις για το έργο, δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις το ταλέντο, την ενέργεια και την αφοσίωση όλων αυτών των παιδιών που θεωρώ βέβαιο ότι θα είναι βασικοί μέτοχοι του θεατρικού μέλλοντος της χώρας.

Αξιολόγηση: _{* * *}

Η ταυτότητα της παράστασης

Σκηνοθεσία-Φωτισμοί: Κωσταντής Μπαρμπούρης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Βασιλοπούλου

Κοστούμια: Αμαλία Καραμπά

Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης

Παίζουν (αλφαβητικά): Μαρία Βασιλοπούλου, Έλενα Γιαννακάκη, Ορέστης Ζακυνθινός, Θάνος Καπρέλης, Γιώργος Λαμπρόπουλος, Βέρα Μακρομαρίδου, Κωσταντής Μπαρμπούρης, Σοφία Σαμαρά, Ιωάννα Τριανταφυλλίδη

Προβολή-επικοινωνία: Νατάσα Παππά